Μεγέθυνση κειμένου
Λίγους μήνες πριν τη δολοφονία του ο Milk είχε σχολιάσει την εκλογή του στο δημοτικό συμβούλιο σε συνέντευξή του: «Δείχνω στους ανθρώπους ότι οι ομοφυλόφιλοι μπορούν να εμπλέκονται με τους φόρους, τα κακά των σκυλιών και… όλα τα άλλα. Έτσι που ο κόσμος κάποια στιγμή να λέει: "Ξέρεις δεν έχει σημασία αν ένα άτομο είναι πράσινο με έξι κεφάλια. Αυτό το άτομο είναι καλό"
Με δάκρυα στα μάτια, το πρωί της 27ης Νοεμβρίου 1978, η Αμερικανίδα πολιτικός Dianne Feinstein στάθηκε μπροστά στο Δημαρχείο του Σαν Φρανσίσκο: «Είναι καθήκον μου να σας ενημερώσω ότι τόσο ο δήμαρχος [George] Moscone όσο και ο δημοτικός σύμβουλος Harvey Milk (Χάρβεϊ Μιλκ) πυροβολήθηκαν και είναι νεκροί», είπε στους δημοσιογράφους.
Το πιο σοκαριστικό, ωστόσο, ήταν πως ο δράστης «δεν ήταν κάποιος παρανοϊκός με άγριο βλέμμα», όπως έγραψε αργότερα το περιοδικό Time, αλλά ο πρώην δημοτικός σύμβουλος της πόλης Daniel James White.
Νωρίτερα τον ίδιο μήνα, ο White, πρώην αστυνομικός και πυροσβέστης, παραιτήθηκε από τη θέση του στο Συμβούλιο, επικαλούμενος την αδυναμία του να συντηρήσει την οικογένειά του με τον μισθό της θέσης των 9.600 δολαρίων – που ισοδυναμεί με περίπου 50.000 δολάρια σήμερα.
«Χάρβεϊ, μπορώ να σε δω για ένα λεπτό;»
Πέντε ημέρες αργότερα, ο White άλλαξε γνώμη: ήθελε πίσω τη δουλειά του και ζήτησε να ανακαλέσει την παραίτησή του. Όμως, ο εισαγγελέας της πόλης ενημέρωσε τον δήμαρχο ότι η παραίτησή του ήταν οριστική και δεν μπορούσε απλώς να ακυρωθεί. Ο Moscone θα έπρεπε είτε να ξαναδιορίσει τον White ή να βρει κάποιον άλλο να υπηρετήσει στη θέση του.
Στο μεταξύ, προοδευτικά μέλη του συμβουλίου – συμπεριλαμβανομένου του Milk, ακτιβιστή για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ+ και πρώτου ανοιχτά ομοφυλόφιλου άνδρα που εξελέγη σε δημόσιο αξίωμα στην Καλιφόρνια – άσκησαν πιέσεις ενάντια στην επιστροφή του White.
Έτσι, ο Moscone επρόκειτο να ανακοινώσει ότι θα διόριζε τελικά στη θέση του τον μετριοπαθή Don Horanzy, τον οποίο υποστηρίζε και ο Milk. Ο White ενημερώθηκε για το σχέδιο από έναν τοπικό ρεπόρτερ και έφτασε στο Δημαρχείο με ένα περίστροφο.
Για να αποφύγει, μάλιστα, τους ανιχνευτές μετάλλων, μπήκε κρυφά από ένα παράθυρο στο υπόγειο και εισέβαλε στο γραφείο του δημάρχου. Οι δύο άνδρες μίλησαν για λίγο πριν ακουστούν τρεις πυροβολισμοί. Οι βοηθοί του Moscone υπέθεσαν ότι επρόκειτο για κάποια εξάτμιση αυτοκινήτου και δεν παρενέβη κανείς.
Έτσι ο White, κατευθύνθηκε μετά στο γραφείο του Milk. «Χάρβεϊ, μπορώ να σε δω για ένα λεπτό;», φέρεται να του είπε, σύμφωνα με το Smithsonian, πριν στρέψει το όπλο του στον 48χρονο άντρα.
Μέσα σε μια ώρα, ο δράστης παραδόθηκε στο παλιό του αστυνομικό τμήμα λίγα τετράγωνα από το Δημαρχείο.
Μία απόφαση που ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων
Ο White δεν καταδικάστηκε για δολοφονία πρώτου βαθμού, αλλά για φόνο εν βρασμώ ψυχής και του επιβλήθηκε ποινή κάθειρξης 7 ετών και 8 μηνών.
Όταν έγινε γνωστή η απόφαση, στις 21 Μαΐου του 1979, ξέσπασαν ιστορικές διαδηλώσεις στο Σαν Φράνσισκο από μέλη της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας και όχι μόνο. Παρόλο που οι διαδηλωτές έκαναν μία ειρηνική πορεία διαμαρτυρίας, η αστυνομία επενέβη και ακολούθησαν σοβαρά επεισόδια.
Την επόμενη μέρα, και ανήμερα των γενεθλίων του Milk, περίπου 20.000 κάτοικοι του Σαν Φρανσίσκο πραγματοποίησαν συλλαλητήριο στη μνήμη του, κρατώντας τη «σημαία του ουράνιου τόξου», έτσι όπως την είχε ο ίδιος ζητήσει από τον Gilbert Baker, έναν ανοιχτά ομοφυλόφιλο ακτιβιστή και drag καλλιτέχνη.
Ο White τελικά εξέτισε φυλάκιση πέντε ετών, ενός μήνα και εννέα ημερών προτού αποφυλακιστεί με όρους το 1984, ενώ έδωσε τέλος στη ζωή του το 1985.
Ο Milk σπούδασε φιλολογία στο New York College for Τeachers και, ως φοιτητής, εξέδωσε μια δημοφιλή φοιτητική εφημερίδα μέσω της οποίας έθιγε ζητήματα σχετικά με τη διαφορετικότητα. Ύστερα από τη θητεία του στο αμερικανικό πολεμικό ναυτικό, εργάστηκε στη Νέα Υόρκη, ως δάσκαλος σε δημόσιο σχολείο, ως αναλυτής στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης και ως υπεύθυνος παραγωγής σε μιούζικαλ του Μπρόντγουεϊ.
Το 1972, μετακόμισε στο Σαν Φρανσίσκο και άνοιξε ένα κατάστημα φωτογραφικών μηχανών, το Castro Camera, που θα εξελισσόταν σε κεντρικό σημείο της αναπτυσσόμενης τότε queer κοινότητας της πόλης.
Μετά από δύο αποτυχημένες προσπάθειες, το 1977, ο Milk εξελέγη δημοτικός σύμβουλος του Σαν Φρανσίσκο, σε μια εποχή που οι διακρίσεις κατά των gay γινόντουσαν όλο και πιο έντονες, με την εκλογή του να χαρακτηρίζεται ως μεγάλη νίκη της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας.
Λίγους μήνες πριν τη δολοφονία του ο Milk είχε σχολιάσει την εκλογή του στο δημοτικό συμβούλιο σε συνέντευξή του: «Δείχνω στους ανθρώπους ότι οι ομοφυλόφιλοι μπορούν να εμπλέκονται με τους φόρους, τα κακά των σκυλιών και… όλα τα άλλα. Έτσι που ο κόσμος κάποια στιγμή να λέει: “Ξέρεις δεν έχει σημασία αν ένα άτομο είναι πράσινο με έξι κεφάλια. Αυτό το άτομο είναι καλό”
Quotes
«Να είσαι αυθεντικός, να είσαι ορατός, να είσαι θαρραλέος, να αλλάζεις τον κόσμο»
«Τα δικαιώματα κατακτώνται μόνο από αυτούς που κάνουν τη φωνή τους να ακουστεί»
«Πρέπει να τους δώσεις ελπίδα. Αν μια σφαίρα μπει στον εγκέφαλό μου, αφήστε αυτήν τη σφαίρα να καταστρέψει κάθε κλειστή πόρτα»
«Ξέρω ότι δεν μπορείς να ζήσεις μόνο με την ελπίδα, αλλά χωρίς αυτήν, η ζωή δεν αξίζει να τη ζεις»
«Η ελπίδα δεν θα σιωπήσει ποτέ»
«Χωρίς ελπίδα, όχι μόνο οι gay, αλλά και οι μαύροι, οι ηλικιωμένοι, τα άτομα με ειδικές ανάγκες, οι μετανάστες, θα τα παρατήσουν. Γιατί αν τα καταφέρει ένας gay, οι πόρτες είναι ανοιχτές σε όλους».
«Να ανησυχείτε για το πώς θα γίνετε άνθρωπος και όχι για το πώς μπορείτε να εμποδίσετε τους άλλους να απολαύσουν τη ζωή τους, λόγω της δικής σας αδυναμίας προσαρμογής στη ζωή».
«Αν δεν είσαι προσωπικά ελεύθερος να είσαι ο εαυτός σου σε αυτήν την πιο σημαντική από όλες τις ανθρώπινες δραστηριότητες – την έκφραση της αγάπης – τότε η ίδια η ζωή χάνει το νόημά της».
«Όλοι οι άνθρωποι έχουν δημιουργηθεί ίσοι. Και όσο κι αν προσπαθούν, δεν μπορούν ποτέ να σβήσουν αυτές τις λέξεις».
«Όλοι οι νέοι ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού ή ταυτότητας, αξίζουν ένα ασφαλές και υποστηρικτικό περιβάλλον στο οποίο να μπορούν να αξιοποιήσουν πλήρως τις δυνατότητές τους»
«Δεν χρειάζεται κανένας συμβιβασμός για να δώσεις στους ανθρώπους τα δικαιώματά τους… δεν χρειάζονται χρήματα για να σεβαστείς το άτομο. Δεν χρειάζεται καμία πολιτική συμφωνία για να δοθεί στους ανθρώπους ελευθερία. Δεν χρειάζεται έρευνα για την άρση της καταστολής».
Ακολουθήστε το pride.gr στο Google News και ενημερωθείτε πρώτοι
