Η Σιφάν Χασάν, είναι πέραν πάσης αμφιβολίας, ένα από τα «πρόσωπα» των Ολυμπιακών Αγώνων 2024 στο Παρίσι, καθώς ολοκλήρωσε την παρουσία της στην κορυφαία διοργάνωση της υφηλίου, κατακτώντας τρία μετάλλια.

Μάλιστα το χρονικά τελευταίο, είναι και το… καλύτερο, δεδομένου ότι η Ολλανδή δρομέας μεγάλων αποστάσεων, επικράτησε στον Μαραθώνιο, καλύπτοντας τα 42.195 μέτρα της διαδρομής, σε δύο ώρες, 22 λεπτά και 55 δευτερόλεπτα, επίδοση που αποτελεί Ολυμπιακό ρεκόρ (σ.σ. το προηγούμενο ήταν 2:23.07 της Τίκι Τζελάνα από την Αιθιοπία, στο Λονδίνο το 2012).

Στα μισά της διαδρομής (21ο χλμ.) η Χασάν, έκανε μία δυναμική προσπάθεια και βρέθηκε στον όμιλο με τις 10 πρωτοπόρους. Από το 25ο χιλιόμετρο βελτιώθηκε αισθητά και πέρασε στις θέσεις 5-6, ενώ από το 40ο χιλιόμετρο έκανε την «επίθεση» της, με αποτέλεσμα να κόψει πρώτη το νήμα του τερματισμού.

Το αργυρό μετάλλιο κατέκτησε η Τιγκστ Ασέφα από την Αιθιοπία, η οποία τέρματισε μόλις τρία δευτερόλεπτα πίσω από την Χασάν (2:22.58), ενώ στο τρίτο σκαλί του βάθρου, θα βρεθεί η Κενυάτισσα, Ελεν Ομπίρι (2:23.10).

Από την Αιθιοπία στην Ολλανδία κι από εκεί στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου

Η Σιφάν Χασάν, ολλανδή αθλήτρια αιθιοπικής καταγωγής και ολυμπιονίκης στο τρέξιμο μεγάλων και μεσαίων αποστάσεων, συνεχίζει να αποτελεί πηγή έμπνευσης για τους νέους που προπονούνται σήμερα στις εγκαταστάσεις όπου εξελίχθηκε ως δρομέας πριν από μια δεκαετία και πλέον.

Η ιστορία της ενσαρκώνει την πρόκληση της υπέρβασης των εμποδίων. Έφτασε στην πόλη του Αϊντχόβεν ως νεαρή πρόσφυγας που ζητούσε άσυλο. Μετά από αυτό το σημαντικό ταξίδι, η προσπάθεια και η πειθαρχία της τη βοήθησαν να διαπρέψει χρόνια αργότερα στο Eindhoven Atletiek, να διαγράψει μια επιτυχημένη καριέρα στους στίβους και να θριαμβεύσει στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο με δύο χρυσά μετάλλια και ένα χάλκινο στα αγωνίσματα των 5.000, 10.000 και 1.500 μέτρων αντίστοιχα.

Ο Ad Peeters, πρόεδρος της προπονητικής ομάδας Eindhoven Atletiek, λέει ότι πάντα έβλεπε ότι η νεαρή δρομέας που εμφανίστηκε τυχαία στις εγκαταστάσεις τους είχε τα φόντα μιας ταλαντούχας αθλήτριας.

Η Σιφάν Χασάν γεννήθηκε στην Αντάμα, νοτιοανατολικά της Αντίς Αμπέμπα, της πρωτεύουσας της Αιθιοπίας. Αν και μεγάλωσε σε ένα αγρόκτημα από τη μητέρα και τη γιαγιά της κατά τη διάρκεια της παιδικής της ηλικίας, σε ηλικία 15 ετών, για άγνωστους ακόμη λόγους, αποφάσισε να κατευθυνθεί στην Ολλανδία σε αναζήτηση νέων και καλύτερων ευκαιριών.

Το πρώτο πράγμα που έκανε κατά την άφιξή της ήταν να βρει στέγη σε ένα κέντρο νεολαίας στο δήμο Zuidlaren, στο βόρειο τμήμα της χώρας.

Διαβασε ακομα

Ο Tamirat Tola πήγε από… σπόντα στο Παρίσι και πήρε το χρυσό στον Μαραθώνιο

Έχει παραδεχτεί ότι κατά τη διάρκεια αυτού του διαστήματος, δεν έκανε τίποτα άλλο από το να κλαίει καθημερινά. «Ήταν σαν ένα λουλούδι που δεν λάμβανε το φως του ήλιου», εξομολογήθηκε.

Με την πάροδο του χρόνου, έφτασε στην πόλη Αϊντχόβεν με σκοπό να παρακολουθήσει μαθήματα νοσηλευτικής, όπου γνώρισε άλλους Αιθίοπες που ήταν ήδη μέλη του τοπικού συλλόγου στίβου και οι οποίοι της ενέπνευσαν την αγάπη της για το άθλημα.

Ο Ad Peeters θυμάται τη Χασάν σε αυτό το αρχικό στάδιο ως ένα ντροπαλό κορίτσι που παρέμενε στη σκιά άλλων δρομέων της ίδιας εθνικότητας που είχαν ήδη προσαρμοστεί στις απαιτήσεις του αθλήματος. «Δεν είχε ακόμη την απαραίτητη πειθαρχία για να προπονείται, πράγμα κατανοητό, αν σκεφτεί κανείς ότι ήταν ένα 17χρονο κορίτσι που ήταν μόνο του και του οποίου το μέλλον ήταν μάλλον αβέβαιο».

Διαβασε ακομα

Ένα μετάλλιο για 120 εκατομμύρια πρόσφυγες

Ο σύλλογος εργάστηκε για την ενίσχυση και την τελειοποίηση της τεχνικής της ως αθλήτριας. Ο προπονητής της σημειώνει ότι τότε, αν και ήταν γεννημένη δρομέας, έπρεπε να δουλέψει στον συντονισμό των ποδιών και των χεριών της. Η υποστήριξη επεκτάθηκε και πέρα από τον αθλητισμό: «Φροντίζαμε να μην κάνει λάθος πράγματα, είτε στην προπόνηση είτε στην προσωπική της ζωή. Την κρατούσαμε ασφαλή, την παίρναμε με το αυτοκίνητο για να πάει στην προπόνηση και την πηγαίναμε σε αγώνες», σχολιάζει ο Peeters.

Με αυτή την υποστήριξη, η ζωή της Χασάν βελτιώθηκε ραγδαία. Αρχικά, απέκτησε το διαβατήριο που την αναγνώριζε ως Ολλανδή πολίτη και στη συνέχεια οι προπονητές της αναγνώρισαν το ταλέντο και τις δυνατότητές της, στέλνοντάς την στο επίλεκτο Ολυμπιακό προπονητικό κέντρο στο Papendal.

Αυτό που ακολούθησε είναι γνωστό: Μια πλούσια ιστορία μεταλλίων σε διάφορα ευρωπαϊκά και παγκόσμια πρωταθλήματα, εκτός από την επιτυχία της στους Αγώνες του Τόκιο.

Με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ, inside the games