Ο άνθρωπος που πέτυχε το σημαντικότερο γκολ στην ιστορία του ισπανικού ποδοσφαίρου, αυτό στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2010 κόντρα στην Ολλανδία, χαρίζοντας το βαρύτιμο τρόπαιο στη Furia Roja, αποφάσισε να ρίξει τίτλους τέλους σε μια θρυλική ποδοσφαιρική καριέρα, από την οποία λείπει μόνο η κατάκτηση της χρυσής μπάλας.

Στα 40 του χρόνια, ο Αντρές Ινιέστα, ένας από τους καλύτερους Ισπανούς παίκτες όλων των εποχών, και ένας από τους καλύτερους μέσους στην ποδοσφαιρική ιστορία, αποφάσισε να κρεμάσει τα παπούτσια του, μια απόφαση που σύμφωνα με το Relevo πρόκειται να ανακοινώσει επίσημα στις 8 του μήνα, ημερομηνία που δεν επιλέχθηκε τυχαία, δεδομένου ότι το 8 ήταν και ο αριθμός της φανέλας του.

Ο Ινιέστα έχει εισπράξει την αγάπη ολόκληρου του ισπανικού ποδοσφαίρου και των φιλάθλων του μέσα από μια ανεπανάληπτη καριέρα.

Παιδί-θαύμα που τράβηξε την προσοχή του ποδοσφαιρικού κόσμου στο τουρνουά του Brunete, ο Ινιέστα άλλαξε τη φανέλα της Αλμπαθέτε με τη φανέλα της Μπαρτσελόνα όταν ήταν ακόμα παιδί. Και με τη φανέλα των Μπλαουγκράνα έγραψε ποδοσφαιρική ιστορία.

Αν και στα πρώτα του βήματα έπρεπε να ξεπεράσει τις αμφιβολίες για τη σωματική του διάπλαση, η ποιότητά του έκανε τους αμφισβητίες του να ξεπεράσουν κάθε σκεπτικισμό. Και το έκανε με στυλ. Με την Μπάρτσα κατέκτησε τα πάντα (4 Champions League, 3 Παγκόσμια Κύπελλα Συλλόγων, 9 Πρωταθλήματα, 3 Ευρωπαϊκά Σούπερ Καπ, 6 Copa del Rey και 7 Σούπερ Καπ Ισπανίας) και έγινε ένας από τους πλέον εμβληματικούς παίκτες του παγκόσμιου ποδοσφαίρου των τελευταίων δεκαετιών.

Αν με την Μπάρτσα ήταν ένας γίγαντας, με την εθνική ομάδα της Ισπανίας ήταν ένας θρύλος. Ο Ινιέστα κέρδισε επίσης τα πάντα με τη La Roja την εποχή της μεγαλύτερης ακμής της. Δύο ευρωπαϊκά πρωταθλήματα (2008, 2012), ένας τίτλος MVP (2012) και, πάνω απ’ όλα, ένα Παγκόσμιο Κύπελλο (2010) που ένωσε 47 εκατομμύρια Ισπανούς γύρω από το γκολ του στην παράταση στον τελικό με την Ολλανδία.

Τα σενάρια γύρω από το μέλλον του δίνουν και παίρνουν, με κυρίαρχο αυτό της προπονητικής. Αλλά πού; Ίσως στην Μπαρτσελόνα; «Προφανώς και θα ήθελα να επιστρέψω στην Μπάρτσα κάποια στιγμή στη ζωή μου, γιατί έτσι νιώθω, αλλά δεν ξέρω τώρα πότε και πώς, ούτε κανείς άλλος ξέρει, θα δούμε πώς θα πάνε τα πράγματα αυτό το διάστημα και μετά θα δούμε πού θα βρισκόμαστε», δήλωσε πριν από λίγες εβδομάδες σε εκδήλωση στην Ισπανία, τη χώρα που δονούσε στις 11 Ιουλίου 2010 χάρη στον Iniesta de mi vida.

Η μάχη με την κατάθλιψη

Εκείνο το ψυχρό χτύπημα στο Soccer City Stadium του Γιοχάνεσμπουργκ έκανε τον Ινιέστα για πάντα αγαπητό στους Ισπανούς, ανεξάρτητα από ομάδες, κερδίζοντας το χειροκρότημα της κερκίδας ακόμα και όταν έπαιζε εκτός έδρας με τους ορκισμένους εχθρούς της Μπάρτσα, τη Ρεάλ Μαδρίτης και την Εσπανιόλ.

Το πιο συγκινητικό, όμως, ήταν ο τρόπος με τον οποίο πανηγύρισε αυτό το γκολ που καθόρισε την καριέρα του, σκίζοντας τη φανέλα του για να αποτίσει φόρο τιμής στον φίλο και συμπαίκτη του Ντάνι Χάρκε που είχε πεθάνει τον προηγούμενο χρόνο.

Ο ξαφνικός θάνατος του Χάρκε και μια σειρά από τραυματισμούς είχαν οδηγήσει τον Ινιέστα σε μια σοβαρή κρίση κατάθλιψης. Τα πράγματα έγιναν τόσο άσχημα που ζήτησε να κοιμηθεί στο κρεβάτι των γονιών του, όπως ακριβώς είχε κάνει ως 10χρονος όταν επέστρεφε σπίτι από την ακαδημία της Μπαρτσελόνα.

Στην ταινία Andrés Iniesta: The Unexpected Hero, ο Ζεράρ Πικέ υποστηρίζει ότι ορισμένοι από τους συμπαίκτες του μπορεί να μην είχαν συνειδητοποιήσει το μέγεθος της πάλης του με την κατάθλιψη μετά τον τελικό του Champions League το 2009, λόγω της συνήθειάς του να μη μιλάει για τον εαυτό του.

«Δεν είναι ασυνήθιστο ότι μετά από μια περίοδο λάμψης ή έντασης, κάποιος νιώθει μια στιγμή κενού», λέει η Inma Puig, ψυχολόγος στην οποία ο Ινιέστα τελικά απευθύνθηκε για βοήθεια.

Οι τραυματισμοί του το 2009 και το 2010 τον άφησαν εκτός αγωνιστικής δράσης και ο θάνατος το 2009 του φίλου του, Ντάνι Χάρκε, αμυντικού της Εσπανιόλ, συνέβαλε στο αίσθημα απόγνωσης.

Ένας από τους φίλους του Ινιέστα περιγράφει ότι έμενε στο κρεβάτι για πολλές ώρες μετά την προπόνηση κατά τη διάρκεια εκείνης της δύσκολης περιόδου.

Νίκησε τους δαίμονές του με τη βοήθεια των φίλων, της οικογένειας, της ομάδας, μιας ψυχολόγου και ενός υποστηρικτικού προπονητή στο πρόσωπο του Γκουαρδιόλα, ο οποίος δεν είχε ξεχάσει ποτέ πώς ο Ινιέστα τον στήριξε όταν ξεκίνησε δύσκολα την πρώτη του σεζόν στην Μπάρτσα.

Εκείνη η σεζόν τελείωσε με την κατάκτηση του Champions League από την Μπαρτσελόνα, χάρη στο γκολ του Ινιέστα στις καθυστερήσεις του αγώνα με την Τσέλσι που έδωσε και την πρόκριση στον τελικό.

Το γκολ που προκάλεσε «έκρηξη» γεννήσεων

Μάλιστα εκείνο το γκολ, προκάλεσε baby boom στη Βαρκελώνη κατά 50%. Ο Jesus Montesinos, συγγραφέας μιας μελέτης σχετικά με το θέμα, έχει εξηγήσει το πώς το γκολ του Ινιέστα στον ημιτελικό του Τσάμπιονς Λιγκ οδήγησε στη γέννηση πολλών μωρών στην Ισπανία.

«Εξετάσαμε τις γεννήσεις. 11.000 γεννήσεις σε διάστημα πέντε ετών. Παρατηρήσαμε ότι ήταν σταθερές, εκτός από τον Φεβρουάριο του 2010, εννέα μήνες μετά τον «Μάιο των Κυπέλλων», ο οποίος παρουσίασε αύξηση των γεννήσεων κατά 16%», είχε πει ο Montesinos σύμφωνα με το BBC, με τον Ινιέστα να εκφράζει τη χαρά του «που μπόρεσα να συμβάλω σε ένα τόσο σημαντικό έργο».

Αυτό το γκολ ήταν ένα από τα πιο σημαντικά στην καριέρα του. Με 10 παίκτες και χωρίς να παίζει καλά, το σουτ του Ινιέστα από την άκρη του γηπέδου έφερε την Μπαρτσελόνα στον τελικό αργότερα εκείνο το μήνα, στον οποίο νίκησε τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ με 2-0.

Τα πρώτα χρόνια

Ο Αντρές Ινιέστα Λουχάν γεννήθηκε στις 11 Μαΐου του 1984 στο χωριό Φουεντεαλμπίγια της επαρχίας Αλμπαθέτε. Ξεκίνησε το ποδόσφαιρο στις ακαδημίες της Αλμπαθέτε και στα 12 του εντοπίστηκε από το δίκτυο ανίχνευσης ταλέντων της Μπαρτσελόνα. Προσκλήθηκε στη La Masia, την ακαδημία νέων της ποδοσφαιρικής καταλονικής ομάδας.

Αν και ο συνεσταλμένος του χαρακτήρας τον έκανε διστακτικό στο να αποχωριστεί την οικογένειά του, τελικά ο μικρός Αντρές εγκαταστάθηκε στη Βαρκελώνη. Σύντομα ξεδίπλωσε το ταλέντο του, έχοντας ως πρότυπο τον μετέπειτα προπονητή του, Πεπ Γκουαρντιόλα.

«Αυτό το παιδί θα μας βγάλει όλους στη σύνταξη», είπε ο Πεπ Γκουαρντιόλα, σύμφωνα με το Reuters, όταν είδε για πρώτη φορά τον έφηβο Ινιέστα σε δράση, ενώ ο προπονητής της Ισπανίας Λουίς Ενρίκε είχε περιγράψει τον μικροσκοπικό μέσο ως «Χάρι Πότερ, που κουνάει το ραβδί του».

Η εποχή Μπαρτσελόνα

Στις 29 Οκτωβρίου 2002 και σε ηλικία 18 ετών, έκανε το ντεμπούτο του στην πρώτη ομάδα σε μια εκτός έδρας νίκη με 1-0 εναντίον της Κλαμπ Μπριζ στη φάση των ομίλων του UEFA Champions League. Τη σεζόν 2004–05, συμμετείχε σε 37 από τους 38 αγώνες πρωταθλήματος- περισσότερους από κάθε άλλο παίκτη- αν και 25 από αυτούς ήταν ως αλλαγή. Σκόραρε δύο φορές εκείνη τη σεζόν που η Μπαρτσελόνα κατέκτησε το πρωτάθλημα.

Την επόμενη χρονιά ο τραυματισμός του Τσάβι Ερνάντεθ του έδωσε μεγαλύτερη αγωνιστική παρουσία, και κατέκτησε το δεύτερο πρωτάθλημα καθώς και το Champions League της σεζόν, στον τελικό του οποίου αγωνίστηκε ως αλλαγή.

Τη σεζόν 2007–08 αντιμετώπισε προβλήματα τραυματισμού αλλά στον κρίσιμο ημιτελικό με την Τσέλσι στο Στάμφορντ Μπριτζ ήταν αυτός που ισοφάρισε σε 1-1 δίνοντας την πρόκριση στον τελικό που έληξε με νίκη της Μπαρτσελόνα. Ο Ινιέστα ισοφάρισε στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων, με σουτ με το εξωτερικό του δεξιού του ποδιού. εξασφαλίζοντας την ισοπαλία εκτός έδρας.

Η καταλανική ομάδα στον πρώτο αγώνα στο Καμπ Νόου ήταν εξαιρετικά δραστήρια επιθετικά αλλά η αγγλική ομάδα κράτησε το 0–0 με πρωτόγνωρη, για τα αγγλικά δεδομένα, αμυντική τακτική. Στον τελικό παρείχε την ασίστ στο πρώτο γκολ στο τελικό 2–0 επί της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.

Παρέμεινε ως βασικό στέλεχος της Μπαρτσελόνα που κέρδισε δύο ιστορικά τρέμπλ το 2009 και το 2015. Στην πρώτη χρονιά η συνεισφορά του ήταν περιορισμένη έχοντας αρκετούς τραυματισμούς και υποτροπές που τον οδήγησαν σε αρκετές εμφανίσεις ως αναπληρωματικός.

Το 2015 ήταν ο καλύτερος παίκτης του τελικού του Champions League με αντίπαλο τη Γιουβέντους στο τελικό 3-1.

Με τον ισπανικό σύλλογο κατέκτησε 9 Πρωταθλήματα Ισπανίας, 5 Κύπελλα Ισπανίας, 4 Champions League, 2 Διεθνή Κύπελλα Συλλόγων, 5 Σούπερ Καπ Ισπανίας και 2 Σούπερ Καπ Ευρώπης.

Το 2018 έφυγε από την Μπαρτσελόνα και για πέντε χρόνια αγωνίστηκε με τη φανέλα της Βίσερου Κόμπε στο ιαπωνικό πρωτάθλημα, ενώ από το 2023 παίζει στην Emirates.

Ο ήρωας της εθνικής Ισπανίας

Σε διεθνές επίπεδο, ο Ινιέστα άρχισε να παίζει για την Ισπανία στις μικρές ομάδες, σύμφωνα με τη Wikipedia. Πρωταγωνίστησε στο Παγκόσμιο Κύπελλο κάτω των 17 ετών το 2001, αν και η ήττα με 4-2 από την Αργεντινή, οδήγησε στον αποκλεισμό της Λα Ρόχα στη φάση των ομίλων.

Ήταν ένας από τους κορυφαίους παίκτες στο Παγκόσμιο Κύπελλο Κ-20 δύο χρόνια αργότερα, βοηθώντας στην κατάκτηση της δεύτερης θέσης πίσω από τη Βραζιλία.

Στις 27 Μαΐου 2006, μπήκε ως αλλαγή σε αγώνα με αντίπαλο τη Ρωσία. Λειτουργώντας ως παίκτης ομάδας συχνά δημιουργούσε ευκαιρίες για γκολ για άλλους, σε ένα τρόπο παιχνιδιού που βασίστηκε στην κατοχή της μπάλας από την ομάδα και τη χαρακτήρισε στην μετέπειτα θριαμβευτική της πορεία.

Ήταν καθοριστικός στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2008. Ήταν το μόνο μέλος της ομάδας που ξεκίνησε σε κάθε παιχνίδι, και αναδείχθηκε παίκτης του αγώνα στον ημιτελικό με τη Ρωσία.

Ο Ινιέστα σημείωσε το νικητήριο γκολ για την Ισπανία στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2010 στον τελικό εναντίον της Ολλανδίας στο 116ο λεπτό, κερδίζοντας τον τίτλο του παίκτη του αγώνα, στο ίσως πιο σημαντικό γκολ στην ιστορία του ισπανικού ποδοσφαίρου.

Τη ίδια χρονιά ήταν δεύτερος στην ψηφοφορία της Χρυσής Μπάλας FIFA σε μια επιλογή που παραμένει αμφιλεγόμενη με τον νικητή Λιονέλ Μέσι να συγκεντρώνει το χαμηλότερο ποσοστό στην ιστορία του θεσμού.

Ο Ινιέστα ψηφίστηκε καλύτερος παίκτης στη διοργάνωση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 2012, όπου η Ισπανία θριάμβευσε εναντίον της Ιταλίας στον τελικό.

Η Ισπανία έγινε η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα που κατέκτησε δύο συνεχόμενους τίτλους, συχνά θεωρούμενη ως η καλύτερη στην ιστορία της χώρας. Και στις δύο ευρωπαϊκές διοργανώσεις συμπεριλήφθηκε στην καλύτερη ενδεκάδα τους, ενώ το 2012 ήταν και πολυτιμότερος παίκτης.

Οι διακρίσεις συνεχίστηκαν όταν ο Ινιέστα αναδείχθηκε ο καλύτερος παίκτης της UEFA στην Ευρώπη για το 2011-12. Το καταπληκτικό σερί της Ισπανίας έληξε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014, όπου η ομάδα έχασε εύκολα τα δύο πρώτα παιχνίδια της και αποκλείστηκε από τη διοργάνωση.

Μετά από απογοητευτικούς αποκλεισμούς για την Ισπανία στο 16ο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2016 και το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2018, ο Ινιέστα αποχώρησε από το διεθνές ποδόσφαιρο, ανακοινώνοντας την 1η Ιουλίου του 2018 πως αποσύρεται από την εθνική ομάδα έχοντας 131 συμμετοχές.

Το 2016 σε διαδικτυακή ψηφοφορία της UEFA με συμμετοχή 3,5 εκατομμυρίων ατόμων επιλέχθηκε στην καλύτερη ενδεκάδα στην ιστορία της διοργάνωσης.

Η αγάπη για τα κρασιά

Ο θρύλος του ισπανικού ποδοσφαίρου έχει μια ιδιαίτερη σχέση και με το κρασί. Και δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, δεδομένου ότι γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Fuentealbilla, αυτή τη γη της αμπελουργικής παράδοσης στην καρδιά της La Manchuela στην Ισπανία.

Εκεί βρίσκεται το οινοποιείο της οικογένειάς του, και οι αμπελώνες που δίνουν ζωή στα κρασιά τους. Η γη όπου γεννήθηκε ο Ινιέστα έχει εξαιρετικές συνθήκες για την καλλιέργεια της αμπέλου και αποτελεί μέρος της ονομασίας προέλευσης Manchuela.

Από τότε που το οινοποιείο, το αποκορύφωμα ενός ονείρου, άνοιξε τις πόρτες του το 2010, μια σπουδαία τεχνική και ανθρώπινη ομάδα εργάζεται καθημερινά για να κάνει αυτό το οικογενειακό όνειρο πραγματικότητα και να συνεχίσει να μεγαλώνει μέρα με τη μέρα.

Κι έτσι ο Αντρές μπορούσε να γιορτάζει τις επιτυχίες του με ένα ποτήρι ωραίο κρασί.

Με πληροφορίες από Relevo, BBC, Reuters, Wikipedia

Tags