Η Anneliese Michel γεννήθηκε το 1952 σε μια μικρή πόλη της Βαυαρίας στη Γερμανία σε μία βαθιά συντηρητική καθολική οικογένεια. Στα 17 της χρόνια άρχισε να εμφανίζει επιληπτικές κρίσεις, οι οποίες γίνονταν όλο και χειρότερες.

Μέσα στα επόμενα τέσσερα χρόνια, οι κρίσεις αυτές μετατράπηκαν σε ψυχωσικά επεισόδια που χαρακτηρίζονταν από οράματα και φωνές, ενώ φαίνεται πως ούτε η ψυχιατρική περίθαλψη ούτε τα φάρμακα μπορούσαν να την ανακουφίσουν.

Κάποια στιγμή, μία φίλη της οικογένειας έπεισε τους γονείς της Anneliese αλλά και την ίδια ότι ήταν δαιμονισμένη. Η νεαρή άρχισε να απομονώνεται, ενώ εντάχθηκε σε μια συντηρητική ομάδα προσευχής. Ωστόσο, οι κρίσεις της χειροτέρευαν και κάπως έτσι, ένας ντόπιος ιερέας ζήτησε από τους ανωτέρους του την άδεια να προχωρήσει σε εξορκισμό – ένα αίτημα που, αρχικά, απορρίφθηκε.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη In Honor Of Anneliese Michel (@saintanneliese)

Ένα προδιαγεγραμμένο τέλος

Τον επόμενο χρόνο, περίπου την εποχή που η ταινία «Ο Εξορκιστής» βγήκε στις γερμανικές αίθουσες – η Anneliese άρχισε να εμφανίζει αυτά που θεωρούνταν «κλασικά» συμπτώματα δαιμονισμού: αρνούνταν να μπει σε εκκλησία, απέφευγε τους σταυρούς, ενώ οι εικόνες με αγίους της έφερναν αποστροφή.

Έτσι, το 1975, ο επίσκοπος του Würzburg έδωσε στον τοπικό ιερέα την άδεια να απαλλάξει την Anneliese από τους δαίμονές της.

Κατά τη διάρκεια του επόμενου έτους, πραγματοποιήθηκαν πάνω από 60 συνεδρίες εξορκισμού στο σπίτι της οικογένειας, με διάφορους ιερείς να φωτογραφίζουν την Anneliese και να μαγνητοφωνούν τις συνομιλίες της με τα πνεύματα του κακού.

Οι φωτογραφίες δείχνουν ένα φοβισμένο, αδύνατο κορίτσι, καθισμένο στο κρεβάτι, με μελανιές στο σώμα και μαύρους κύκλους γύρω από τα μάτια, ενώ σε μία ηχογράφηση, ακούγεται μια βαθιά φωνή να βρυχάται και να ουρλιάζει.

Ωστόσο, παρά τις επαναλαμβανόμενες προσευχές και τη «βροχή» από αγιασμό, οι δαίμονες αρνούνταν να φύγουν, με αποτέλεσμα η Anneliese να πεθάνει την 1η Ιουλίου 1976.

Ο ιατροδικαστής προσδιόρισε ως αιτία θανάτου τον υποσιτισμό και την αφυδάτωση.

Η αναβίωση των πνευμάτων

Οι εμμονές με τους δαίμονες, όπως αναφέρει η Telegraph, τείνουν να εμφανίζονται σε στιγμές ιστορικής ή θρησκευτικής κρίσης – όμως με τον Διαφωτισμό και την επιστημονική επανάσταση, μέχρι τον 19ο αιώνα, οι δεισιδαιμονίες έγιναν όλο και σπανιότερες στην Ευρώπη και στην Αμερική.

Ωστόσο, λίγο πριν τον 20ό αιώνα, κάτι παράξενο άρχισε να συμβαίνει: παρόλο που οι δυτικές χώρες εκκοσμικεύονταν ταχύτατα, η ιδέα της διαπερατής ψυχής, που υπόκειται σε εξωτερικές δυνάμεις, όχι μόνο επιβίωσε αλλά άνθισε, ενώ η γοητεία για τον αόρατο πνευματικό κόσμο επέστρεψε.

Οι πίνακες Ouija εξαντλήθηκαν, οι συνεδρίες με μέντιουμ πολλαπλασιάστηκαν, μαζί και οι απολαβές των αποκρυφιστών που υπόσχονταν επικοινωνία με πνεύματα κατά παραγγελία.

Για όσους, μάλιστα, δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να κλείσουν ένα ραντεβού με κάποιο μέντιουμ, δημοφιλή βιβλία έρχονταν να δώσουν τη λύση σε όσους ένιωθαν πως στο σπίτι τους, εκτός από τους ίδιους, κατοικούσε και το πνεύμα του θείου που τους το κληροδότησε.

Διαβασε ακομα

Η επικοινωνία με πνεύματα ήταν κάποτε ένα απλό επιτραπέζιο

Όσοι πιστοί προσέλεθετε

Μια δημοσκόπηση του 2012 αποκάλυψε ότι πολύ περισσότεροι από τους μισούς Αμερικανούς πίστευαν στην πιθανότητα δαιμονικής κατοχής. Αυτό σχετίζεται αναμφίβολα με τη δημοτικότητα διαφόρων χριστιανικών κινημάτων, τα οποία αναπτύχθηκαν σε προτεσταντικές και καθολικές εκκλησίες τη δεκαετία του 1960.

Ταυτόχρονα, υπολογίζεται ότι μισό εκατομμύριο Ιταλοί συμβουλεύονται εξορκιστές κάθε χρόνο. Ο εξορκιστής της Αρχιεπισκοπής της Ινδιανάπολης, μάλιστα, δήλωσε σε δημοσιογράφο το 2018 ότι είχε λάβει 1.700 τηλεφωνικά ή ηλεκτρονικά αιτήματα για εξορκισμούς μόνο εκείνη τη χρονιά.

Η αντίδραση των γερμανικών Αρχών στον θάνατο της Anneliese Michel ήταν άμεση και το σκάνδαλο μεγάλο: διεξήχθη δίκη και το 1978 ο ιερέας και οι γονείς της καταδικάστηκαν για ανθρωποκτονία από αμέλεια.

Η Διάσκεψη των Γερμανών Επισκόπων επανεξέτασε την υπόθεση και κατέληξε πως η Anneliese δεν είχε δαιμονιστεί, και το 1982 εξέδωσε νέους κανόνες για την αντιμετώπιση όσων πιστεύουν ότι είναι δαιμονισμένοι.

Διαβασε ακομα

Έπνιξε τον αλκοολικό πατέρα του σε λίμνη για να βγάλει τον «δαίμονα από μέσα του»

Ωστόσο, η ιδέα ότι η Anneliese «μαρτύρησε» για την πίστη της, διαθόθηκε με αστραπιαία ταχύτητα, λίγο μετά τον θάνατό της. Μετά την απελευθέρωσή του, ο πατέρας της έχτισε ένα παρεκκλήσι στη μνήμη της κόρης του, το οποίο επισκέπτονται μέχρι και σήμερα εκατοντάδες άνθρωποι για να προσκυνήσουν.

Άλλωστε, και για τη μητέρα της, η Anneliese είναι αγία: «Ξέρω ότι κάναμε το σωστό, γιατί είδα τα σημάδια στα χέρια της. Έφερε στίγματα και αυτό είναι σημάδι από τον Θεό ότι έπρεπε να εξορκίσουμε τους δαίμονες. Πέθανε για να σώσει άλλες χαμένες ψυχές, να εξιλεωθεί για τις αμαρτίες τους».