Στις 6 Φεβρουαρίου του 1982, ο υπουργός Παιδείας της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, Λευτέρης Βερυβάκης, αποφασίζει την κατάργηση της υποχρεωτικής χρήσης της σχολικής ποδιάς. Οι μαθητές και οι μαθήτριες υποδέχονται το μέτρο με περισσή χαρά, καθώς θα αποτίναζαν από πάνω τους το «ένδυμα της καταπίεσης».

Οι πιο προοδευτικοί συμφώνησαν με το νέο μέτρο, καθώς θεωρούσαν πως η ομοιομορφία στο ντύσιμο των μαθητών τούς εμπόδιζε να εκφράζονται μέσα από τα ρούχα τους και, κατά συνέπεια, να αναπτύσσουν πτυχές της προσωπικότητάς τους.

Διαβασε ακομα

Γάμος ομοφύλων: Τι φοβούνται τελικά όσοι αντιδρούν;

Από την άλλη, οι πιο συντηρητικοί υποστήριξαν ότι με την κατάργηση της σχολικής ποδιάς θα χανόταν η ταυτότητα των μαθητών και θα επικρατούσε ασυδοσία, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά το ντύσιμο των κοριτσιών.

Επειδή ωστόσο, η συνήθεια δύσκολα κόβεται, τον πρώτο καιρό, ακόμα και μετά την εφαρμογή του μέτρου, πολλοί μαθητές και κυρίως μαθήτριες εξακολούθησαν να πηγαίνουν στο σχολείο με ποδιά.

Έτσι, σε αρκετές σχολικές φωτογραφίες από το 1982 αλλά και το 1983 υπάρχουν ακόμα μαθητές ντυμένοι με την μπλε στολή.