icon zoom-in

Μεγέθυνση κειμένου

Α Α Α

Το κυνήγι αρουραίων που μπορεί να μην υπάρχουν είναι μέρος μιας μακροχρόνιας προσπάθειας να κρατηθούν μακριά από τα απομακρυσμένα αλλά οικολογικά ποικιλόμορφα νησιά

Μια υποτιθέμενη θέαση ενός αρουραίου δεν θα τραβούσε πολύ την προσοχή σε πολλά μέρη σε ολόκληρο τον κόσμο. Ωστόσο προκάλεσε σάλο νωρίτερα φέτος στο νησί Saint Paul της Αλάσκα.

Αξιωματούχοι της άγριας ζωής επέδειξαν γρήγορα αντανακλαστικά, «χτενίζοντας» το γρασίδι και στήνοντας τόσο παγίδες, όσο και κάμερες. Και ενώ μέχρι στιγμής δεν έχει εντοπιστεί το παραμικρό στοιχείο για τον φυγά αρουραίο, διατηρούν αυξημένο επίπεδο επαγρύπνησης.

Και αυτό γιατί οι αρουραίοι που ταξιδεύουν με τα πλοία μπορούν σε χρόνο ρεκόρ να εποικιστούν σε απομακρυσμένα νησιά, καταστρέφοντας πληθυσμούς πτηνών και ανατρέποντας τα κάποτε ζωντανά οικοσυστήματα.

Το νησί Saint Paul είναι μέρος των Pribilofs, ενός καταφυγίου πουλιών που μερικές φορές αποκαλείται «Γκαλάπαγκος του βορρά» για την ποικιλομορφία της ζωής του.

«Το έχουμε δει αυτό σε άλλα νησιά και σε άλλες τοποθεσίες στην Αλάσκα και σε όλο τον κόσμο – ότι οι αρουραίοι αποδεκατίζουν πλήρως τις αποικίες θαλάσσιων πτηνών, επομένως η απειλή δεν είναι κάτι που θα πάρουμε χαλαρά», δήλωσε η Lauren Divine, διευθύντρια της κοινότητας Aleut. του γραφείου διατήρησης του οικοσυστήματος του νησιού Saint Paul.

Το άγχος στο νησί Saint Paul είναι η πιο πρόσφατη εξέλιξη στην μακροχρόνια προσπάθεια για να κρατηθούν μακριά οι ιθαγενείς αρουραίοι από μερικά από τα πιο απομακρυσμένα, αλλάοικολογικά ποικιλόμορφα νησιά στην Αλάσκα και σε όλο τον κόσμο.

Τα τρωκτικά έχουν απομακρυνθεί με επιτυχία από εκατοντάδες νησιά σε όλο τον κόσμο – συμπεριλαμβανομένου ενός στην αλυσίδα των Αλεούτιων της Αλάσκας που ήταν παλαιότερα γνωστό ως «Νησί των Αρουραίων», σύμφωνα με την υπηρεσία ψαριών και άγριας ζωής των ΗΠΑ. Όμως τέτοιες προσπάθειες μπορεί να διαρκέσουν χρόνια και να κοστίσουν εκατομμύρια δολάρια, επομένως η πρόληψη θεωρείται η καλύτερη άμυνα.

Γύρω από τις ανεπτυγμένες περιοχές του νησιού Saint Paul, οι αξιωματούχοι έχουν επιστρατεύσει κεριά για μάσημα – σχεδιασμένα να καταγράφουν τυχόν ενδεικτικά δαγκώματα από κοπτήρα. Μερικά από τα μπλοκ είναι κατασκευασμένα από υπεριώδες υλικό, το οποίο επιτρέπει σε επιθεωρητές με black light να αναζητούν περιττώματα που φωσφορίζουν.

Ζήτησαν επίσης από τους κατοίκους να είναι σε επιφυλακή, αλλά και άδεια για να φέρει το αμερικανικό υπουργείο γεωργίας έναν σκύλο εκπαιδευμένο να μυρίζει αρουραίους. Οι κυνίδες απαγορεύονται από τα Pribilofs για να προστατεύσουν τις φώκιες.

Αυτό το καλοκαίρι δεν εντοπίστηκαν ίχνη αρουραίων. Αλλά το κυνήγι και η αυξημένη επαγρύπνηση είναι πιθανό να διαρκέσει για μήνες.

Η Divine παρομοίασε την κατάσταση με την προσπάθεια να βρεις μια βελόνα σε μια θημωνιά «και χωρίς να γνωρίζεις αν υπάρχει καν βελόνα».

Η κοινότητα των περίπου 350 ατόμων – συγκεντρωμένη στο νότιο άκρο ενός άδενδρου νησιού με κυματιστούς λόφους, περιτριγυρισμένο από γκρεμούς και απροστάτευτο από καταιγίδες – έχει εδώ και καιρό ένα πρόγραμμα επιτήρησης τρωκτικών που περιλαμβάνει παγίδες αρουραίων κοντά στο αεροδρόμιο και σε αναπτυγμένες παραθαλάσσιες περιοχές όπου αγκυροβολούν τα σκάφη, για να ανιχνεύουν ή να σκοτώνουν τυχόν αρουραίους που μπορεί να εμφανιστούν.

Ωστόσο, χρειάστηκε σχεδόν ένας χρόνος για να πιαστεί ο τελευταίος γνωστός αρουραίος στο νησί Saint Paul, ο οποίος πιστεύεται ότι πήδηξε από μια φορτηγίδα. Βρέθηκε νεκρός το 2019 αφού επιβίωσε από την πρώτη γραμμή άμυνας της κοινότητας. Αυτό υπογραμμίζει γιατί ακόμα και μια αβάσιμη παρατήρηση λαμβάνεται τόσο σοβαρά υπόψη, λέει η Divine.

Στο μεταξύ, η υπηρεσία ψαριών και άγριας ζωής των ΗΠΑ σχεδιάζει μια περιβαλλοντική ανασκόπηση για να αναλύσει την εξάλειψη των δυνητικά δεκάδων χιλιάδων αρουραίων σε τέσσερα ακατοίκητα νησιά στην απόμακρη, γεμάτη ηφαίστεια αλυσίδα των Αλεούτιων, εκατοντάδες μίλια νοτιοδυτικά του νησιού Saint Paul. Περισσότερα από 10 εκατομμύρια θαλάσσια πτηνά διαφόρων ειδών φωλιάζουν εκεί.

Με πληροφορίες από Guardian