Ο ασυνήθιστος τρόπος με τον οποίο οι γυναίκες πωλούν διεγερτικά καρύδια στην Ταϊβάν

Η Mong Shuan ήταν μόλις 16 ετών όταν στράφηκε σε μια αντισυμβατική πηγή εισοδήματος: Πουλούσε καρύδια betel σε έναν μικρό πάγκο στη βόρεια Ταϊβάν. Έναν μικρό και διεγερτικό καρπό που προέρχεται από τους φοίνικες areca και καταναλώνεται από εκατομμύρια ανθρώπους σε όλη την Ασία.

Για τα επόμενα τρία χρόνια, η Mong δούλευε έξι ημέρες την εβδομάδα για 670 δολάρια το μήνα. Έπειτα προστέθηκε ένα μικρό μπόνους για να ντύνεται προκλητικά για να προσελκύει άνδρες πελάτες.

Η δουλειά της ήταν να κόβει τα καρύδια σε φέτες και να προσθέτει μια πρέζα σβησμένη άσβεστο (ή υδροξείδιο του ασβεστίου, το οποίο αυξάνει την απορρόφηση από τον οργανισμό του διεγερτικού που περιέχουν).

Ελπίζοντας όμως να προσελκύσει περισσότερους πελάτες, η Mong έβαψε τα μαλλιά της κόκκινα, έβαζε μακιγιάζ και φορούσε μια στολή μαθήτριας στο στυλ του ιαπωνικού χαρακτήρα του anime Sailor Moon. «Το πιο σημαντικό πράγμα είναι η εμφάνισή σου», λέει.

Οι ‘betel nut beauties’

Πωλήτριες όπως η Mong, η οποία εγκατέλειψε τη δουλειά της τον Φεβρουάριο, είναι γνωστές στην περιοχή ως ‘betel nut beauties’. Το φαινόμενο εμφανίστηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1960, όταν το Shuangdong Betel Nut Stand, ένας πάγκος στην αγροτική κεντρική Ταϊβάν, προώθησε με επιτυχία τα προϊόντα του με μια καμπάνια που επικεντρώθηκε στα «Shuangdong Girls».

Η φωτογράφος Constanze Han, θέλοντας να καταγράψει το φαινόμενο, πέρασε ένα μήνα το 2022 οδηγώντας στον αυτοκινητόδρομο που συνδέει την πρωτεύουσα του νησιού, Ταϊπέι με τη νότια πόλη Kaohsiung, συναντώντας στο δρόμο της όμορφες γυναίκες που πουλούν καρύδια betel.

Η θέαση των ελάχιστα ντυμένων γυναικών μπορεί φαινομενικά να θυμίζει οίκους ανοχής, όμως η η πώληση καρυδιών betel δεν συνδέεται καθόλου με την πορνεία στην Ταϊβάν. Στην πραγματικότητα, οι γυναίκες σπάνια βγαίνουν από τους πάγκους τους, εκτός αν χρειαστεί να πλησιάσουν τους οδηγούς με τα ψηλοτάκουνα τακούνια τους.

Παρ’ όλα αυτά, η ύπαρξη των καλλονών με καρύδια betel φαινόταν παράξενη σε «μια ήσυχη, συντηρητική κουλτούρα» όπως αυτή της Ταϊβάν, δήλωσε η Han, η οποία ήλπιζε ότι μέσω του project της θα αποδομούσε κάποια από τα στερεότυπα που αντιμετώπιζαν οι γυναίκες.

Η εμπειρία της Han ως πρώην συντάκτρια μόδας φαίνεται στις φωτογραφίες, οι οποίες συχνά μοιάζουν σαν να είναι βγαλμένες από τις σελίδες ενός γυαλιστερού περιοδικού. Αλλά είναι σημαντικό οι εικόνες της να είναι «όσο το δυνατόν πιο ειλικρινείς», δήλωσε η ίδια.

Οι γυναίκες συνήθως έφταναν στη δουλειά με τα κανονικά τους ρούχα και έβαζαν πιο αποκαλυπτικά ρούχα στους θαλάμους, εξήγησε η Han. Μερικές φορές, οι ιδιοκτήτες τις παρακινούσαν να ντυθούν με πιο σέξι τρόπο, αν και μερικές από τις εικονιζόμενες είπαν ότι θα το έκαναν ούτως ή άλλως, επειδή τους βοηθάει να πουλήσουν περισσότερα προϊόντα.

Ανησυχίες και προκλήσεις

Παρόλα αυτά, οι ανησυχίες ότι οι γυναίκες είναι θύματα εκμετάλλευσης εξακολουθούν να υφίστανται στην Ταϊβάν και έχουν οδηγήσει σε ορισμένες ρυθμίσεις τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Το 2002, για παράδειγμα, η τοπική κυβέρνηση στην κομητεία Taoyuan εφάρμοσε έναν αυστηρό ενδυματολογικό κώδικα που απαιτεί από τις πωλήτριες να καλύπτουν το στήθος, τα οπίσθια και την κοιλιά τους.

Ως εκ τούτου, οι φωτογραφίες της Han αποτυπώνουν μια πτυχή της ζωής στην Ταϊβάν που μπορεί τελικά να πάψει να υπάρχει. Ελπίζει ότι οι θεατές «μπορούν να το δουν ως ένα ενδιαφέρον φαινόμενο χωρίς να το κρίνουν πολύ». «Ελπίζω ότι οι φωτογραφίες θα προκαλέσουν στους μια διαφορετική ιδέα – ή μια περιέργεια για την Ταϊβάν στο σύνολό της».