Ο Calvin Buari πάρκαρε το μαύρο Volkswagen του έξω από τη φυλακή υψίστης ασφαλείας που για χρόνια αποκαλούσε (και ήταν) σπίτι του. Κοίταξε τον ογκώδη τσιμεντένιο τοίχο του σωφρονιστικού ιδρύματος Green Haven και πήρε μια βαθιά ανάσα. Λίγες εβδομάδες πριν, βρισκόταν στην άλλη πλευρά αυτών των τοίχων.

Σε αυτή του την επίσκεψη, τον Ιούνιο του 2017, δεν ήταν κρατούμενος. Ήταν ένας εκκολαπτόμενος επιχειρηματίας, που πήγαινε μια ηλικιωμένη γυναίκα να επισκεφθεί τον εγγονό της πίσω από τα κάγκελα.

Τον προηγούμενο μήνα ο Buari είχε βγει από τη φυλακή του Στόρμβιλ στη Νέα Υόρκη, καταφέρνοντας μετά από χρόνια μάχης να καθαρίσει το όνομά του και να ακυρώσει μια άδικη καταδίκη για διπλή ανθρωποκτονία. Τώρα, έτρεχε την Ryderz Van Service -μια εταιρεία που περιγράφει ως «Uber για επισκέψεις σε φυλακές».

Εκείνη τη σουρεαλιστική ημέρα, το πρώτο του ταξίδι πίσω στη φυλακή μετά την αποφυλάκισή του, βρέθηκε με σωφρονιστικούς υπαλλήλους και μοίρασε επαγγελματικές κάρτες.

«Ήταν σαν μια εξωσωματική εμπειρία να βρίσκομαι στην άλλη πλευρά αυτού του τοίχου. Ήθελα να κάνω κάτι για να διατηρήσω τους οικογενειακούς δεσμούς γιατί ξέρω πόσο σημαντικό είναι αυτό όταν είσαι μέσα».

«Αυτή η γιαγιά δεν οδηγούσε, ήταν ηλικιωμένη. Και αυτό ήταν το μόνο πρόσωπο που ο κρατούμενος είχε στη ζωή του έξω».

Έμπορος κρακ και κοκαΐνης

Το ταπεινό VW απείχε πολύ από τη μαύρη BMW που οδηγούσε ο Buari ως έμπορος ναρκωτικών στο Μπρονξ τη δεκαετία του 1990, πριν καταδικαστεί άδικα για φόνο. Το μπλουζάκι, το παντελόνι και το μαύρο καπέλο του ήταν μια έντονη αντίθεση με το ρέον παλτό μινκ και το ασορτί καφέ καπέλο που φορούσε για να πουλά κρακ και κοκαΐνη στους πελάτες του.

Αλλά εκείνη τη στιγμή ήταν ένας ελεύθερος άνθρωπος, αποφασισμένος να αλλάξει τη ζωή του.

Αυτή η επίσκεψη στη φυλακή ήταν η πρώτη από τις πολλές που ακολούθησαν καθώς η επιχείρηση του Buari μεγάλωνε. Και κάθε φορά που πήγαινε στη φυλακή, σκεφτόταν πόσο γρήγορα και απότομα μπορεί να χαθεί η ελευθερία κάποιου.

«Κάθε φορά που σταματούσα σε εκείνη τη φυλακή από την οποία μόλις έφυγα, ήταν μια υπενθύμιση ότι πρέπει πάση θυσία να βρίσκομαι στο σωστό δρόμο», λέει στο CNN. «Γιατί αν δεν το έκανα, αυτό που με περίμενε ήταν η προηγούμενη ζωή μου σε ένα κελί».

Η ιστορία του Buari παρουσιάζεται στο podcast, «The Burden: Empire on Blood», το οποίο παρακολούθησε τον πολυετή αγώνα του για δικαιοσύνη και την τελική απελευθέρωσή του τον Μάιο του 2017 μετά από 22 χρόνια πίσω από τα κάγκελα.

Το podcast ξεκίνησε το 2018 και έχει ενημερωθεί με νέα επεισόδια και ηχογραφημένα τηλεφωνήματά του από τη φυλακή.

Το τελευταίο επεισόδιο, που κυκλοφόρησε αυτή την εβδομάδα, επικεντρώνεται στην αφήγηση του 53χρονου πλέον Buari για το πώς έζησε μέσα στη φυλακή. Στο τέλος των αρχικών επεισοδίων του podcast, ο Buari είχε μόλις αποφυλακιστεί και κοιμόταν σε ένα φορτηγάκι στο δρόμο της πρώην φίλης του, καθώς προσπαθούσε να ξεκινήσει την επιχείρησή του.

Ο πρώην δημοσιογράφος Steve Fishman, ο οποίος φιλοξενεί το podcast, δήλωσε ότι αποφάσισε να κάνει περισσότερα επεισόδια επειδή δέχεται συχνά ερωτήσεις σχετικά με τον Buari.

«Ο κόσμος εξακολουθεί να με ρωτάει, ‘Τι συνέβη στον Cal;’. Τον αφήσαμε άστεγο και κοιμόταν στο βαν και όμως ήταν τόσο αποφασισμένος να βελτιώσει τη ζωή του. Και ειλικρινά, με ενδιέφερε και εμένα τι συνέβη στον Cal», λέει.

Ο Fishman λέει ότι έχει «εμμονή» με την υπόθεση του Buari από τότε που δέχτηκε ένα μανιασμένο τηλεφώνημα από τον ίδιο, ενώ ήταν στη φυλακή. Ένας συγκρατούμενος του, ο οποίος επίσης καταδικάστηκε άδικα και αργότερα αποφυλακίστηκε, είχε μοιραστεί τον αριθμό του Fishman με τον Buari λόγω της δουλειάς του να ρίχνει φως σε τέτοιες υποθέσεις.

Ο Buari έστειλε στη συνέχεια στον Fishman πάνω από 1.300 σελίδες με τα πρακτικά και τα έγγραφα του δικαστηρίου του και ο Fishman άρχισε να καταγράφει τις συνομιλίες τους με τη συγκατάθεσή του το 2011. Και άρχισε να γοητεύεται από αυτόν τον άνθρωπο που έκανε εκστρατεία για την ελευθερία του από ένα καρτοτηλέφωνο της φυλακής.

Από τότε, ο Fishman ήταν παρών στις μεγαλύτερες στιγμές του Buari, συμπεριλαμβανομένης της απόφασης για την ακύρωση της καταδίκης του και την τελική απελευθέρωσή του.

Το 2017, το Εθνικό Μητρώο Αθωώσεων στις ΗΠΑ κατέγραψε 139 υποθέσεις κρατουμένων που αποφυλακίστηκαν μετά από άδικες καταδίκες. Οι 51 είχαν βρεθεί πίσω από τα κάγκελα για ανθρωποκτονίες.

Τα στατιστικά για τις αθωώσεις προσφέρουν περαιτέρω στοιχεία για τις σημαντικές προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι Αφροαμερικανοί στο σύστημα ποινικής δικαιοσύνης. Από τους 153 κρατούμενους που αθωώθηκαν στις ΗΠΑ πέρυσι, οι 93 – σχεδόν το 61% – ήταν μαύροι.

«Κρίνοντας από τις αθωώσεις, οι αθώοι μαύροι Αμερικανοί έχουν επτά φορές περισσότερες πιθανότητες από τους λευκούς να καταδικαστούν εσφαλμένα για σοβαρά εγκλήματα», ανέφερε το Εθνικό Μητρώο Αθωώσεων σε έκθεση του 2022.

Εμπόριο ναρκωτικών για να αγοράσει ένα ζευγάρι Air Jordans

Ο Buari ήταν ένας πολύ δραστήριος έμπορος ναρκωτικών. Και δεν έκρυβε την πολυτελή ζωή που του απέφερε η παράνομη δραστηριότητά του. Καμάρωνε στους δρόμους με ρολόγια Rolex, χρυσές αλυσίδες και ρούχα επώνυμων σχεδιαστών. Δεν ήταν ασυνήθιστο να τον βλέπεις ντυμένο με Versace ή Fila από την κορυφή ως τα νύχια.

Ο επιδεικτικός του ρόλος ως έμπορος ναρκωτικών τον έκανε αντιπαθητικό και εύκολο στόχο για καταδίκη, ισχυρίζεται ο ίδιος, σε μια εποχή που ο τότε δήμαρχος Ρούντι Τζουλιάνι προσπαθούσε να καθαρίσει τους δρόμους της Νέας Υόρκης από τα ναρκωτικά.

«Παρότι είχα μπει στη φυλακή για κάτι που δεν έκανα, ένιωσα πολλές φορές ότι εκεί ήταν η θέση μου. Είχα φέρει εμμέσως τον εαυτό μου σε μια μειονεκτική θέση κι αιτία ήταν ο τρόπος ζωής μου, η παραβατικότητά μου».

Ο Buari περιγράφει τον εαυτό του ως έναν ικανότατο επιχειρηματία που σπατάλησε το επιχειρηματικό του δαιμόνιο σε λάθος εγχειρήματα. Από τότε που ήταν αρκετά μεγάλος για να εργαστεί, ήταν πάντα αφεντικό του εαυτού του. Ακόμη και μετά την αποφυλάκισή του, δεν σκέφτηκε ποτέ να εργαστεί για κάποιον άλλο, λέει.

Οπως λέει, εγκατέλειψε το σχολείο στη 10η τάξη για να βγάλει χρήματα, αφού είδε τη μητέρα του να αγωνίζεται μόνη για να πληρώσει τους λογαριασμούς.

Προσδιορίζει μια συγκεκριμένη στιγμή που σφράγισε την απόφασή του να αρχίσει να πουλά ναρκωτικά: Ήθελε απεγνωσμένα ένα ζευγάρι αθλητικά παπούτσια Air Jordan, αλλά η μητέρα του δεν μπορούσε να τα αγοράσει.

Λίγο καιρό αφότου άρχισε να διακινεί ναρκωτικά, απέκτησε ένα ζευγάρι καινούργια Jordan. Είχε πετύχει τον στόχο του. Αργότερα αγόρασε μια μαύρη BMW, μία από τις δύο που είχε στην κατοχή του και της έδωσε το παρατσούκλι «Ευχή του Μαύρου».

«Νέος, φρέσκος και φανταχτερός’, έτσι περιέγραψα τον εαυτό μου», λέει ο Buari. «Ήμουν νέος και ηλίθιος».

Τη νύχτα της 10ης Σεπτεμβρίου 1992, όλα άλλαξαν.

Δύο αδέλφια, ο Elijah και ο Salhaddin Harris, κάθονταν στο σταθμευμένο αυτοκίνητό τους και έτρωγαν, όταν ένας ένοπλος πλησίασε και το γάζωσε με σφαίρες, σκοτώνοντας και τους δύο.

Το έγκλημα σημειώθηκε στο Μπρονξ, σε ένα σημείο γνωστό δημοφιλές για εμπόριο κρακ. Ήταν επίσης το τετράγωνο όπου ο Buari πουλούσε τα ναρκωτικά του.

«Σε μια προσπάθεια να βγάλουν από την μέση τον κύριο έμπορο Buari, οι αντίπαλοί του κατέθεσαν στο δικαστήριο ότι τον είδαν να σκοτώνει τα δύο αδέρφια», λέει ο Fishman.

Οι εισαγγελείς, πρόθυμοι να βγάλουν τον Buari από το δρόμο, του πρότειναν μια συμφωνία: να δηλώσει ένοχος με αντάλλαγμα τρία χρόνια φυλάκισης. Εκείνος απέρριψε την πρόταση απρόθυμος να δηλώσει ενοχή για ένα έγκλημα που δεν είχε διαπράξει.

Τον Οκτώβριο του 1995, οι ένορκοι του Ανώτατου Δικαστηρίου του Μπρονξ τον καταδίκασαν για δύο κατηγορίες φόνου δευτέρου βαθμού. Καταδικάστηκε σε 50 χρόνια κάθειρξης έως ισόβια. Εκτός από την ψευδή κατάθεση των αντίπαλων εμπόρων ναρκωτικών, δεν υπήρχαν στοιχεία που να συνδέουν τον Buari με το έγκλημα, σύμφωνα με το Εθνικό Μητρώο Αθωώσεων.

Ένας άλλος κρατούμενος ομολογεί τους φόνους

Τα πρώτα χρόνια μετά την καταδίκη του, ο απογοητευμένος Buari πουλούσε ναρκωτικά στη φυλακή και μεταφερόταν από το ένα σωφρονιστικό ίδρυμα στο άλλο.

Αλλά στις αρχές της δεκαετίας του 2000, συνειδητοποίησε ότι θα πέθαινε στη φυλακή αν δεν άλλαζε τη ζωή του. Άρχισε να αγωνίζεται για την ελευθερία του, απευθυνόμενος στον Fishman και σε ακτιβιστές που ασχολούνται με υποθέσεις άδικων καταδικαστικών αποφάσεων.

Έστειλε επίσης επιστολές σε δεκάδες δικηγόρους με το διαδίκτυο να του δίνει πρόσβαση σε πολλές πληροφορίες και να του επιτρέπει να κάνει μαθήματα ποινικού δικαίου.

«Η υπόθεσή μου μού έδωσε κίνητρο να μπω στα νομικά βιβλία, να πάρω το πιστοποιητικό μου ως βοηθός νομικού, να αρχίσω να παρακολουθώ νομικά μαθήματα στη φυλακή, να μάθω το νόμο, να μάθω πώς θα μπορούσα να αγωνιστώ και να επιστρέψω σπίτι μου».

Τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν προς το καλύτερο – αν και οι τροχοί της δικαιοσύνης γυρνούσαν αργά.

Το 2003, ένας άλλος έμπορος ναρκωτικών από το Μπρονξ, ο οποίος βρισκόταν στη φυλακή αφού είχε κριθεί ένοχος για έναν άλλο φόνο, ομολόγησε ότι ήταν αυτός που σκότωσε τα δύο αδέλφια. Αργότερα ανακάλεσε και τα δικαστήρια αρνήθηκαν να ανατρέψουν την καταδίκη του Buari.

Η υπόθεση καθυστέρησε για αρκετά χρόνια, καθώς ο Buari αγωνιζόταν να βρει δικηγόρους να τον εκπροσωπήσουν. Τότε ανέλαβε ο Myron Beldock, ένας θρυλικός δικηγόρος πολιτικών δικαιωμάτων. Ο Beldock είχε βοηθήσει στην αθώωση άλλων πελατών υψηλού προφίλ, όπως είναι ο πυγμάχος Rubin «Hurricane» Carter και οι Πέντε του Σέντραλ Παρκ, στη γνωστή υπόθεση που συγκλόνισε τις ΗΠΑ.

Ο Buar;i στάθηκε ξανά άτυχος αφού λίγο μετά την κατάθεση αίτησης για την ακύρωση της ποινής του, ο Beldock πέθανε (2016) αφήνοντας και πάλι την υπόθεση εκκρεμή.

Τελικά ο δικηγόρος Oscar Michelen, ο οποίος είχε συνεργαστεί με τον Beldock σε ορισμένες υποθέσεις, συμφώνησε να εκπροσωπήσει τον Buari. Ο αγώνας του για δικαιοσύνη πήρε νέα ώθηση όταν τρεις νέοι μάρτυρες κατέθεσαν σε ακρόαση το 2017. Δύο από αυτούς αναγνώρισαν τον άλλο έμπορο ναρκωτικών ως τον δράστη, ενώ μια τρίτη δήλωσε ότι ήταν με τον Buari στο δρόμο όταν άκουσαν τους πυροβολισμούς. Είπε ότι δεν γνώριζε ότι ο Buari είχε καταδικαστεί για τους φόνους μέχρι που είδε μια είδηση για την υπόθεση πολλά χρόνια αργότερα.

Στις 8 Μαΐου 2017, ο Buari βγήκε από τη φυλακή.

«Δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνη τη στιγμή. «Ήμουν στη φυλακή από τα 24 μου χρόνια».

Επτά χρόνια αργότερα, βρίσκεται σε μια πορεία εξιλέωσης

Μήνυσε την πόλη και την πολιτεία και κέρδισε εκατομμύρια δολάρια σε διακανονισμούς.

Έχει επενδύσει σε ακίνητα στη Νέα Υόρκη και το Τέξας, ενώ διαθέτει επίσης ένα σπίτι εκατομμυρίων δολαρίων σε προάστιο του Χιούστον, όπου περνά τον περισσότερο χρόνο του.

«Ως έμπορος ναρκωτικών, ήταν καλός στο να διαχειρίζεται ανθρώπους. Ήταν καλός στο μάρκετινγκ, καλός στις πωλήσεις, καλός στη διανομή. Κάποτε μου είπε ότι στόχος του ήταν να γίνει νόμιμος εκατομμυριούχος», λέει ο Fishman.

Αυτό το όνειρο έγινε πραγματικότητα. Το 2021, ο Buari έφτασε σε συμβιβασμό με την πόλη της Νέας Υόρκης για 4 εκατομμύρια δολάρια.

Ο Buari απασχολεί τώρα οδηγούς για την εταιρεία του, την οποία περιγράφει ως μια υπηρεσία πόρτα-πόρτα που μεταφέρει συγγενείς για να επισκεφθούν κρατούμενους σε φυλακές στα προάστια της Νέας Υόρκης και του Νιου Τζέρσεϊ.

«Αν είχα παραμείνει στους δρόμους, σήμερα θα ήμουν νεκρός. Η φυλακή μου έσωσε τη ζωή. Λειτούργησε το φαινόμενο της πεταλούδας για μένα. Πριν μπω σε ένα κελί, ήμουν σαν την κάμπια. Όταν μπήκα έπρεπε να μεταμορφώσω τη ζωή μου και να προσπαθήσω να κάνω πιο παραγωγικά πράγματα. Έπρεπε να δω τις δυνατότητες στον εαυτό μου. Αυτή ήταν η φάση που έφτιαξα το κουκούλι μου. Και τώρα που βγήκα, νιώθω ότι έχω γίνει πια πεταλούδα».

Με πληροφορίες από CNN