Στην πόλη Μιλγουόκι των ΗΠΑ βρίσκεται ήδη ο ψηλότερος ξύλινος πύργος στον κόσμο. Όμως, ένας άλλος, ακόμη ψηλότερος, ξύλινος ουρανοξύστης θα μπορούσε να προστεθεί στον ορίζοντά της, σχεδιασμένος από το στούντιο Michael Green Architects (MGA) με έδρα το Βανκούβερ.

Η εταιρεία δημοσίευσε πρόσφατα σχέδια, τα οποία περιλαμβάνουν έναν πύργο 55 ορόφων κατασκευασμένο κυρίως από μαζική ξυλεία – παχιά, συμπιεσμένα, πολυστρωματικά πάνελ από συμπαγές ξύλο. Εάν κατασκευαστεί, θα προσπεράσει τον σημερινό κάτοχο του παγκόσμιου τίτλου, τον πύργο Ascent των 25 ορόφων του Korb + Associates Architects, καθώς και θα γίνει το ψηλότερο κτήριο στην πολιτεία του Ουισκόνσιν.

Η MGA, η οποία ειδικεύεται στην ξύλινη αρχιτεκτονική, ελπίζει ότι το έργο θα θέσει ένα «νέο παγκόσμιο σημείο αναφοράς για τη μαζική ξύλινη κατασκευή».

Το έργο αποτελεί μέρος της ανάπλασης του Κέντρου Παραστατικών Τεχνών Marcus, το οποίο άνοιξε το 1969 και κέρδισε το βραβείο Honor Award for Excellence in Architectural Design από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτόνων το 1970. Με επικεφαλής την Neutral, ο ανασχεδιασμός θα μετατρέψει το σημερινό τσιμεντένιο πάρκινγκ του κέντρου σε έναν χώρο με κατοικίες, γραφεία, εστιατόρια, καφετέριες, παντοπωλεία και δημόσιες πλατείες.

Σύμφωνα με την MGA, η κατασκευή θα κοστίσει περίπου 700 εκατομμύρια δολάρια. Το σχέδιο περνά αυτή τη στιγμή από τη διαδικασία έγκρισης.

Γιατί ξύλο;

Παρά το γεγονός ότι η χρήση μαζικής ξυλείας αυξάνεται σταθερά παγκοσμίως, χάρη στις αλλαγές στους οικοδομικούς κανονισμούς και τη μεταστροφή της στάσης απέναντι στο υλικό, δεν έχει ακόμη φτάσει το απόλυτο ύψος των κτηρίων από σκυρόδεμα και χάλυβα – αν και τα τελευταία χρόνια έχουν προταθεί μια σειρά από ξύλινες πολυκατοικίες. Η MGA λέει ότι ο σχεδιασμός του πύργου της θα έχει ύψος περίπου 182 μέτρα – υπερδιπλάσιο του πύργου Ascent, ύψους 87 μέτρων.

«Ο αγώνας για το ύψος είναι σημαντικός», δήλωσε ο Michael Green, αρχιτέκτονας και ιδρυτής της MGA. «Δεν πρόκειται για επίδειξη, αλλά για να δείξουμε τι είναι δυνατό να γίνει στο κοινό».

Υποστήριξε ότι ο λόγος που οι ουρανοξύστες από ξύλο δεν έχουν γίνει ακόμη mainstream είναι επειδή η κλιματική κρίση δεν έχει βρεθεί στο επίκεντρο της συζήτησης. «Δεν χρειαζόταν πραγματικά να αμφισβητήσουμε το status quo του χάλυβα και του σκυροδέματος», είπε. «Αλλά επειδή αυτά τα υλικά είναι τόσο σκληρά για το κλίμα, έπρεπε να βρούμε έναν διαφορετικό τρόπο για την κατασκευή πύργων και μεγάλων κτηρίων γενικότερα».

Επί του παρόντος, ο τομέας των κτηρίων και των κατασκευών ευθύνεται για το 37% των παγκόσμιων εκπομπών, μεγάλο μέρος των οποίων οφείλεται στην παραγωγή και τη χρήση υλικών όπως το σκυρόδεμα και ο χάλυβας, τα οποία είναι υπεύθυνα για τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα.

Στον αντίποδα, τα δέντρα απορροφούν άνθρακα καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους. Εάν αυτά τα δέντρα μετατραπούν σε μαζική ξυλεία και χρησιμοποιηθούν για κατασκευές, αυτός ο άνθρακας «κλειδώνεται» ή δεσμεύεται για όσο διάστημα στέκεται το κτήριο. «Χτίζοντας με αυτό, στην πραγματικότητα χτίζουμε με μια δεξαμενή άνθρακα», υποστήριξε ο Green.

Διαβασε ακομα

Ένας διπλός ουρανοξύστης μεταμορφώνει τα Τίρανα και παίζει με τα μάτια σου

Παραδέχεται όμως ότι η προμήθεια αρκετής βιώσιμης ξυλείας στην κλίμακα που απαιτείται για την οικοδόμηση των πόλεών μας θα μπορούσε να αποτελέσει πρόκληση. Πράγματι, ορισμένες μελέτες προειδοποιούν ότι η αυξημένη ζήτηση για μαζική ξυλεία θα μπορούσε να αυξήσει τις πιέσεις στη χρήση γης.

Για να επιτευχθεί η υποτιθέμενη εξοικονόμηση διοξειδίου του άνθρακα, τα δέντρα πρέπει να αναπτυχθούν για σημαντικό χρονικό διάστημα για να δεσμεύσουν τον άνθρακα και να επαναφυτευτούν μόλις κοπούν. Η Green δήλωσε ότι η MGA χρησιμοποιεί ξύλο από υπεύθυνα διαχειριζόμενα δάση στη Βόρεια Αμερική.

Μακροπρόθεσμα, πιστεύει ότι για να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα εφοδιασμού, οι αρχιτέκτονες θα πρέπει να σκεφτούν πέρα από το ξύλο, προσθέτοντας ότι η MGA εργάζεται επί του παρόντος για τη δημιουργία άλλων δομικών υλικών με βάση τα φυτά. Ωστόσο, υποστηρίζει, αν θέλουμε να μειώσουμε το σκυρόδεμα και τον χάλυβα, η μαζική ξυλεία «είναι η καλύτερη επιλογή για σήμερα».

Οι προκλήσεις και τα εμπόδια

Άλλα εμπόδια στη χρήση μαζικής ξυλείας ήταν το κόστος και οι αυστηροί οικοδομικοί κανονισμοί. Αλλά τα τελευταία χρόνια, αυτό έχει αλλάξει, εξήγησε ο Green, με τη μαζική ξυλεία να είναι πλέον ανταγωνιστική σε κόστος με το σκυρόδεμα και τον χάλυβα σε πολλές περιοχές. «Υπάρχουν περισσότεροι διαθέσιμοι κατασκευαστές από ό,τι είχαμε πριν: Τώρα έχουμε μια μεγάλη ανταγωνιστική αγορά και εξακολουθεί να αυξάνεται», δήλωσε.

Οι οικοδομικοί κώδικες έχουν επίσης εξελιχθεί, με ορισμένες χώρες στην Ευρώπη να επιβάλλουν τη χρήση ξύλινων κατασκευών στο πλαίσιο των κλιματικών τους στόχων. Στις ΗΠΑ, ο Διεθνής Οικοδομικός Κώδικας επικαιροποίησε την πολιτική του για τη μαζική ξυλεία το 2021, επιτρέποντας κτήρια μαζικής ξυλείας άνω των έξι ορόφων.

Η πόλη του Μιλγουόκι ήταν ιδιαίτερα προνοητική, δήλωσε ο Green, ενθαρρύνοντας την ανάπτυξη εντός του κέντρου της πόλης, ενώ ήταν επίσης πρόθυμη να πειραματιστεί με νέα υλικά. Ο προτεινόμενος πύργος θα εξακολουθήσει να χρησιμοποιεί θεμέλια από σκυρόδεμα και χαλύβδινα στοιχεία για τη δημιουργία των πυρήνων των ανελκυστήρων, αλλά εκτιμά ότι το ξύλο θα αποτελεί περίπου το 90% του δομικού υλικού.

«Είναι οι πόλεις δεύτερης κλίμακας της Αμερικής που ανοίγουν νέους δρόμους σε καινοτομίες που θα βοηθήσουν στη διαχείριση της κλιματικής κρίσης», δήλωσε.

Η ελπίδα του είναι ότι ο πύργος του Μιλγουόκι θα συμβάλει στην προώθηση της καινοτομίας στη φιλική προς το κλίμα αρχιτεκτονική και θα ανοίξει τη φαντασία των ανθρώπων για την οικοδόμηση με ξύλο. «Χρειαζόμαστε επαναστατικές στιγμές, και αυτή είναι μια επαναστατική στιγμή», δήλωσε ο Green.

Με πληροφορίες από CNN