Γροθιά στο στομάχι είναι τα νέα στοιχεία της ΕΛ.ΑΣ. σχετικά με τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας που σημειώθηκαν στη χώρα μας, τα οποία παρουσιάζουν μεγάλη αύξηση το πρώτο δεκάμηνο του 2024, συγκριτικά με το αντίστοιχο διάστημα του 2023.

Συγκεκριμένα τους πρώτους δέκα μήνες του 2023 σημειώθηκαν 9.860 περιστατικά ενώ το 2024 18.427. Αντίστοιχα μεγάλη είναι η διαφορά και στις συλλήψεις όπου ολόκληρο το 2023 συνελήφθησαν 6.453 άτομα ενώ από τον Ιανουάριο μέχρι και τον Οκτώβριο του τρέχοντος έτους έχουν συλληφθεί 11.308.

Όπως φανερώνουν τα στοιχεία της ΕΛΑΣ στην πλειονότητα τους τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας είναι γυναίκες και οι θύτες άνδρες. Ειδικότερα το πρώτο δεκάμηνο του 2024 είχαμε 5.583 άνδρες θύματα αδικημάτων ενδοοικογενειακής βίας και στον αντίποδα 15.571 γυναίκες θύματα. Επίσης στο ίδιο διάστημα οι άνδρες δράστες τέτοιων αδικημάτων ήταν 15.413 και οι γυναίκες 3.565.

Πάντως, όπως έχει σημειώσει πολλές φορές δημοσίως ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, η αύξηση των περιστατικών δεν σημαίνει ότι αυτά συμβαίνουν πιο συχνά το τελευταίο διάστημα αλλά ότι «έχουν ανοίξει τα στόματα» και γίνονται περισσότερες καταγγελίες.

Όπως εξήγησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο προϊστάμενος του Γραφείου Αντιμετώπισης Ενδοοικογενειακής Βίας του Πειραιά, Υπαστυνόμος Α΄ Χρήστος Κώστας, τα γραφεία λειτουργούν 24ωρες το 24ωρο, 7 ημέρες την εβδομάδα. «Οι πόρτες μας είναι ανοιχτές για οποιοδήποτε θύμα ενδοοικογενειακής βίας, που στη συντριπτική πλειονότητά τους είναι γυναίκες, θέλει να έρθει είτε για να ενημερωθεί είτε για να μας καταγγείλει κάποιο περιστατικό».

Παράλληλα υπογράμμισε ότι τα Γραφεία Αντιμετώπισης Ενδοοικογενειακής Βίας συνεργάζονται με όλες τις δομές που έχουν να κάνουν με την ενδοοικογενειακή βία και με όλους εκείνους τους χώρους δημόσιους ή ιδιωτικούς, κατά κύριο λόγο δημόσιους, όπου μπορεί να απευθυνθεί ένα άτομο μια γυναίκα, ένα παιδί για περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας.

Τα περισσότερα περιστατικά που φτάνουν στο γραφείο ενδοοικογενειακής βίας, είναι εκείνα που χρειάζεται να επέμβει η Αστυνομία δικονομικά, προανακριτικά και κατασταλτικά μας εξηγεί ο κ. Κώστας ωστόσο υπάρχουν και γυναίκες που έρχονται για να ενημερωθούν.

«Δίνουμε έναν μεγάλο αγώνα κάθε μέρα και το μέγιστο σε όλα τα περιστατικά και σε όλες τις γυναίκες που μας χρειάζονται. Μέχρι να συλλάβουμε τον δράστη δεν γυρνάμε στο σπίτι μας. Προσπαθούμε με κάθε τρόπο, σημειώνουμε τις διευθύνσεις της οικίας του, της δουλείας του, τα στέκια τα οποία συχνάζει και πάμε παντού, πάντα με τον νομότυπο τρόπο βέβαια. Σε περίπτωση που δεν βρούμε τον δράστη εξασφαλίζουμε την ασφάλεια του θύματος» είπε χαρακτηριστικά ο Υπαστυνόμος Α΄ Χρήστος Κώστας.

Σε ερώτηση σχετικά με τα κοινωνικά ή μορφωτικά χαρακτηριστικά των θυμάτων ο κ. Κώστας τόνισε ότι «σίγουρα ανάλογα με τις περιοχές της Αττικής όπου βρίσκεται το γραφείο ενδοοικογενειακής βίας βλέπουμε και διαφορετικά κοινωνικά και μορφωτικά υπόβαθρα». «Συγκεκριμένα για την περιοχή του Πειραιά, που είναι υπεύθυνο το γραφείο μας, θα δούμε λαϊκές οικογένειες, οικογένειες με άλλο πολιτισμικό χαρακτήρα, επίσης ανήκουν στην δικαιοδοσία μας και τα hot spot στον Σχιστό, όπου εκεί υπάρχουν οικογένειες μεταναστών. Άρα υπάρχουν πληθώρα περιστατικών από πολλές κοινωνικές τάξεις» επισήμανε.

Σε ερώτηση του ΑΠΕ-ΜΠΕ για τα πόσες γυναίκες θύματα περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας αποφασίζουν να πάνε σε ένα από τα safe houses που έχει η ΕΛΑΣ ο κ. Κώστας είπε: «Όταν έρχεται ένα περιστατικό στο γραφείο μας και μας αναφέρει αδικήματα που έγκειται στο αυτόφωρο τότε εμείς άμεσα προσπαθούμε να συντάξουμε τη δικογραφία με λεπτομερέστατο τρόπο και αμέσως αστυνομικές δυνάμεις αναζητούν τον δράστη για να συλληφθεί ώστε συλλαμβάνοντας τον δράστη να διασφαλίσουμε άμεσα την ασφάλεια του θύματος. Σε αυτές τις περιπτώσεις η γυναίκα δεν πηγαίνει άμεσα σε δομή αλλά τις δίνουμε λίγο χώρο και χρόνο έτσι ώστε να τη βοηθήσουμε ψυχικά και να μην γίνει κατακλυσμιαία μια τόσο ριζική αλλαγή στη ζωή της. Στις περιπτώσεις όμως που δεν καταφέρνουμε να εντοπίσουμε τον δράστη στα πλαίσια του αυτοφώρου τότε προσπαθούμε να προσεγγίσουμε το θύμα με ενσυναίσθηση και να την πείσουμε να πάει σε κάποιο safe house. Κάθε περίπτωση είναι και διαφορετική. Έχει συμβεί να έρθει γυναίκα μια εβδομάδα μετά το περιστατικό και ενώ στην αρχή αρνήθηκε να πάει σε κάποια δομή, ενώ της είχε προταθεί, στη συνέχεια να αλλάξει γνώμη και να το ζητήσει από μόνη της».