Στα μέσα Φεβρουαρίου, περισσότεροι από 400 άνθρωποι πλήρωσαν περίπου 25 λίρες έκαστος για να χορέψουν παλιές και νέες επιτυχίες κάτω από τις επιβλητικές μεσαιωνικές αψίδες του καθεδρικού ναού του Winchester. Τα ποτά σερβίρονταν στο μπαρ, ενώ η μουσική διοχετευόταν μέσω ειδικών ατομικών ακουστικών.

«Αν μου λέγατε πέρυσι τέτοια εποχή ότι θα βρισκόμουν στον καθεδρικό ναό, με μία μπύρα στο χέρι, ενώ θα τραγουδούσα το Rolling in the Deep της Adele, τότε θα σας θεωρούσα τρελό», γράφει ο Matt Rooks-Taylor, δημοσιογράφος στη Hampshire Chronicle. «Όπου κι αν κοιτούσα, υπήρχαν χαρούμενα πρόσωπα».

Ωστόσο, δεν φαίνεται να χαίρονται όλοι με την αυξανόμενη τάση να οργανώνονται «σιωπηλές νύχτες ντίσκο» σε εκκλησίες και καθεδρικούς ναούς της Αγγλίας: Ένα ψήφισμα που αντιτίθεται στη «βεβήλωση των ιστορικών μας ιερών τόπων» έχει συγκεντρώσει περισσότερες από 2.500 υπογραφές. Στο Canterbury, μάλιστα, πραγματοποιήθηκε αγρυπνία με πιστούς που προσεύχονταν έξω από τον καθεδρικό ναό κατά τη διάρκεια μίας βραδιάς σιωπηλής ντίσκο νωρίτερα τον Φεβρουάριο.

@hampshire_chronicle Dancing in the moonlight #winchestercathedral #silentdisco #moon ♬ Dancing in the Moonlight – Toploader

Τα εξωφρενικά κόστη συντήρησης των ναών

Στο επίκεντρο της διαμάχης βρίσκεται και το εντυπωσιακό κόστος λειτουργίας και συντήρησης των καθεδρικών ναών. Στην Αγγλία, 39 από τις 42 αγγλικανικές εκκλησίες είναι χαρακτηρισμένες ως καθεδρικοί ναοί Βαθμού Ι – δηλαδή κτήρια εξαιρετικού ενδιαφέροντος – και τρεις – το Durham, το Canterbury και το Westminster Abbey – θεωρούνται μνημεία παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς.

Κανένα, ωστόσο, δεν λαμβάνει κρατική χρηματοδότηση, και η Εκκλησία της Αγγλίας συνεισφέρει ελάχιστα για τη συντήρησή τους. Η συντριπτική πλειονότητα των εσόδων συγκεντρώνεται από επιχορηγήσεις, δωρεές, εκδηλώσεις και, σε ορισμένες περιπτώσεις, από «τέλη εισόδου».

Στο Canterbury, τα έξοδα λειτουργίας ανέρχονται σε 7,3 εκατ. λίρες ετησίως, ή 20.000 λίρες την ημέρα. Στο Winchester, είναι 5,1 εκατ. λίρες ή 14.000 λίρες την ημέρα. Στο Hereford, ο ετήσιος λογαριασμός ανέρχεται σε 2,5 εκατ. Λίρες.

Ο σχετικά σύγχρονος καθεδρικός ναός του Guildford, που χτίστηκε τη δεκαετία του 1940, κοστίζει 1 εκατ. λίρες ετησίως για τη λειτουργία του. Για τη συγκέντρωση χρημάτων υπέρ του ναού, 1.000 άτομα χωρισμένα σε δύο βάρδιες απόλαυσαν τη μουσική τους μέσω ειδικών ακουστικών και χόρεψαν με την ψυχή τους μέχρι τα μεσάνυχτα. Λίγες ώρες μετά, στις 7.30 π.μ., οι πρωινοί πιστοί κατεύθαναν για την πρώτη λειτουργία της ημέρας.

«Το Σάββατο, ο κόσμος ήρθε για να απολαύσει έναν χώρο που διαφορετικά θα ήταν σκοτεινός και ήσυχος», δήλωσε ο Matt O’Grady, επικεφαλής λειτουργίας του καθεδρικού ναού.

 «Δημιουργώντας εισόδημα με αυτόν τον τρόπο, μπορούμε να κρατήσουμε τον καθεδρικό ναό ανοιχτό. Δεν θα μπορούσαμε αλλιώς να παρέχουμε έναν ιερό χώρο χωρίς τις εμπορικές μας δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένων των αγορών και των μουσικών εκδηλώσεων», πρόσθεσε.

Στόχος επετεύχθη: Οι νέοι πάνε εκκλησία

Η Sarah Brown, υπεύθυνη για τον καθεδρικό ναό του Hereford έχει ήδη οργανώσει μία sold-out σιωπηλή ντίσκο: «Ο καθεδρικός ναός του Hereford είναι πρωτίστως ένας τόπος προσευχής, λατρείας και διακονίας. Καθώς όμως αντιμετωπίζουμε το αυξανόμενο κόστος χωρίς χρηματοδότηση από τον δημόσιο τομέα, πρέπει να αναζητήσουμε διαφορετικούς τρόπους για να συμπληρώσουμε τα έσοδά μας, ώστε να διατηρήσουμε αυτόν τον ιερό τόπο διαθέσιμο για όλους».

Παρόλο που δεν συμφωνούν όλοι οι πιστοί με αυτές τις εκδηλώσεις, αν η οργάνωση σιωπηλών ντίσκο στους ναούς «βοηθά στην αλλαγή της αντίληψης του κοινού για τον ιερό τόπο και στην άρση κάποιων αναστολών που εμποδίζουν τους ανθρώπους να περάσουν από αυτές τις πόρτες, τότε έχει εξυπηρετήσει τον σκοπό της», συμπληρώνει η Brown.

Ιεροσυλία και βεβήλωση

Οι επικριτές των silent discos υποστηρίζουν ότι οι καθεδρικοί ναοί χτίστηκαν ως ιεροί χώροι για τη λατρεία του Θεού. Οι ντίσκο είναι «βέβηλες και ιερόσυλες», αναφέρει ο Cajetan Skowronski, γιατρός από το East Sussex, ο οποίος οργάνωσε την ολονυκτία προσευχής στο Canterbury.

Δεν υπάρχει τίποτα αντιθρησκευτικό σε αυτό. Είναι μία υπέροχη βραδιά που έφερε ανθρώπους στην εκκλησία που κανονικά δεν θα έρχονταν

«Οι ντίσκο είναι μία χαρά στον κατάλληλο χώρο, που είναι ένα νυχτερινό κέντρο διασκέδασης, αλλά όχι μέσα στο χώρο ενός καθεδρικού ναού. Ο καλύτερος τρόπος για να συγκεντρωθούν χρήματα θα ήταν να κάνουμε το κτήριο να λειτουργήσει ως καθεδρικός ναός από την άποψη της προσέλκυσης πιστών, ανθρώπων που κάνουν τακτικές δωρεές. Μόλις πάψει να λειτουργεί ως καθεδρικός ναός και γίνει απλώς ένας χώρος εκδηλώσεων, γιατί να μην το πουλήσουμε; […] Θα ήταν δύσκολο να φανταστούμε οποιαδήποτε άλλη μεγάλη παγκόσμια θρησκεία να αντιμετωπίζει τους ιερούς της χώρους με τέτοιο τρόπο», καταλήγει ο Skowronski.

Ο John Blake, από την άλλη, εμπορικός διευθυντής του ναού του Winchester, θεωρεί πως οι επικριτές θα πρέπει να έρθουν και να απολαύσουν την εμπειρία. «Δεν υπήρχε τίποτα αντιθρησκευτικό σε αυτό. Ήταν μία υπέροχη, ανεβαστική βραδιά που έφερε ανθρώπους [στην εκκλησία] που κανονικά δεν θα έρχονταν. Όλα ήταν πάλι στη θέση τους για την πρώτη λειτουργία το πρωί της Κυριακής».

Διαβασε ακομα

Μια ταινία για το Ολοκαύτωμα που αν ακούσεις θα σε στοιχειώσει για πάντα

Στο St Albans, οι λειτουργίες κοστίζουν περίπου 6.000 λίρες την ημέρα. Τα έσοδα από τις σιωπηλές ντίσκο επιστρέφουν στον καθεδρικό ναό και πάνε για τη χρηματοδότηση της λατρείας, της ιεραποστολής, της φροντίδας και της αποκατάστασης του κτηρίου , τις δραστηριότητες των επισκεπτών, αλλά και για τους μισθούς του προσωπικού.

Η Αγγλικανική ιερέας Jo Kelly-Moore, πρόεδρος της Ένωσης Καθεδρικών Ναών της Αγγλίας και υπεύθυνη του St Albans, αναφέρει: «Οι καθεδρικοί μας ναοί αποτελούν μεγάλο μέρος της κοινωνικής, θρησκευτικής και πολιτικής ιστορίας της χώρας μας, ενώ είναι πάντα ανοιχτοί και ελεύθεροι για λατρεία, παρηγοριά, προσευχή και ελπίδα. Κάποιοι από εμάς καταφέρνουν να το κάνουν αυτό χωρίς χρέωση, αλλά όλοι μας πρέπει να δημιουργήσουμε έσοδα για να είμαστε βιώσιμοι».

Με πληροφορίες από The Guardian