Μεγέθυνση κειμένου
Από τις θερμοκρασίες που μερικές φορές πέφτουν κάτω από τους -34,4 βαθμούς Κελσίου, μέχρι τις πολικές αρκούδες και τις αρκτικές αλεπούδες, που περιστασιακά περιφέρονται στους τοπικούς δρόμους, χρειάζεται να είσαι ένα ξεχωριστό άτομο για να μετακομίσεις σε ένα τόσο απομακρυσμένο, και μερικές φορές απαγορευτικό, μέρος
Βαθιά μέσα στον Αρκτικό Κύκλο, ανάμεσα σε γιγάντιους παγετώνες και κάτω από πολικούς πάγους, η Σουηδή φωτογράφος και δημιουργός περιεχομένου Cecilia Blomdahl βρήκε εξαιρετική ζεστασιά.
Το νορβηγικό αρχιπέλαγος Σβάλμπαρντ, που βρίσκεται περίπου στη μέση μεταξύ των βόρειων ακτών της Νορβηγίας και του Βόρειου Πόλου, είναι η τοποθεσία των βορειότερων μόνιμων οικισμών του κόσμου.
Η Blomdahl, η οποία ζει στη μεγαλύτερη πόλη του Σβάλμπαρντ, το Longyearbyen, είναι μία από τους περίπου 2.500 κατοίκους της περιοχής.
Εδώ, οι πολύχρωμες καμπίνες έρχονται σε αντίθεση με τα κολοσσιαία σκηνικά των παγετώνων και τα έντονα ουράνια φαινόμενα, φωτίζουν τον ουρανό.
Η Blomdahl μετακόμισε στο Σβάλμπαρντ το 2015 και καταγράφει τη μοναδική ζωή της σε εκατομμύρια γοητευμένους οπαδούς της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Τώρα αποτύπωσε τη γαλήνη του σπιτιού της, που λάμπει στις αποχρώσεις του μπλε, σε ένα νέο φωτογραφικό βιβλίο με τίτλο «Life on Svalbard».
«Όταν ζεις εδώ, πραγματικά βυθίζεσαι σε αυτό- την ήσυχη και γαλήνια φύση», δήλωσε στο CNN η Blomdahl, πρώην εργαζόμενη σε ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, που έγινε δημιουργός περιεχομένου, «και κάθε μέρα να είσαι τόσο κοντά στη φύση- είναι μαγευτικό».
Οι προκλήσεις μιας όμορφης ζωής
Για όλη τη φυσική ομορφιά του, το Σβάλμπαρντ είναι κάτι πολύ περισσότερο από ένα όμορφο μέρος.
Οι πλούσιοι πόροι του, όπως τα ψάρια, το φυσικό αέριο και τα κοιτάσματα ορυκτών πόρων, το έχουν καταστήσει στο παρελθόν θέμα οικονομικών και διπλωματικών διαφορών, ενώ σήμερα λειτουργεί ως ένας ακμάζων παγκόσμιος κόμβος οικονομικών δραστηριοτήτων και επιστημονικής έρευνας.
Για όσους έρχονται απλώς για μια βόλτα, είναι ένας τουριστικός προορισμός που περιλαμβάνεται στο bucket list πολλών ανθρώπων.
Αλλά όπως γνωρίζει η Blomdahl, η ζωή στο Σβάλμπαρντ δεν είναι εύκολη. Από τις θερμοκρασίες που μερικές φορές πέφτουν κάτω από τους -34,4 βαθμούς Κελσίου, μέχρι τις πολικές αρκούδες και τις αρκτικές αλεπούδες, που περιστασιακά περιφέρονται στους τοπικούς δρόμους, χρειάζεται να είσαι ένα ξεχωριστό άτομο για να εγκαταλείψεις τη ζωή στην ενδοχώρα και να μετακομίσεις σε ένα τόσο απομακρυσμένο, και μερικές φορές απαγορευτικό, μέρος.
«Κάθε μέρα είναι περιπετειώδης. Θα είναι τρελή ή άγρια ή απλά μια συνηθισμένη μέρα», δήλωσε η Blomdahl, «αλλά μια συνηθισμένη μέρα εδώ είναι τόσο διαφορετική- είναι να πίνεις καφέ με το Βόρειο Σέλας, ή τον ήλιο του μεσονυκτίου, ή τους ταράνδους».
Αυτά είναι κοινά συναισθήματα στην κοινότητα του Σβάλμπαρντ – οι ακραίες συνθήκες, αν και μαγευτικές, σημαίνουν ότι οι άνθρωποι δεν μένουν στην περιοχή τυχαία. Άνθρωποι από περίπου 50 χώρες διαμένουν εκεί, εργαζόμενοι σε τομείς όπως η επιστημονική έρευνα και ο εποχιακός τουρισμός.
Τι ωθεί κάποιον να αναζητήσει σπίτι σε μια τόσο απομακρυσμένη γωνιά του κόσμου; Σύμφωνα με τους ειδικούς της επιστήμης της συμπεριφοράς, πολλοί άνθρωποι που αναζητούν ακραίες συνθήκες, μπορεί να παρακινούνται από την επιθυμία να προκαλέσουν τα όρια των σωματικών και ψυχολογικών τους ικανοτήτων, να ξεφύγουν από προσωπικά προβλήματα ή την καθημερινή ανία ή απλώς για τη συγκίνηση.
Για την Blomdahl, μια ματιά στο απαράμιλλο τοπίο του Σβάλμπαρντ ήταν το μόνο που χρειαζόταν για να εγκαταλείψει τις επαγγελματικές φιλοδοξίες της στην Αγγλία και τη Σουηδία και να επιλέξει να ζήσει, αυτό που περιγράφει στο βιβλίο της ως «μια ζωή συνδεδεμένη με τη φύση που χαρακτηρίζεται από πιο αργούς ρυθμούς».
«Τα πάντα εδώ πάνω είναι τόσο αγνά και τόσο όμορφα», λέει η Blomdahl, «νομίζεις ότι πρόκειται για κάποιου είδους μαγεία επειδή είναι τόσο εξωπραγματικά».
Ζώντας στην άκρη του κόσμου
Στα κανάλια της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, η Blomdahl δείχνει στους ακολούθους της από πρώτο χέρι πώς το περιβάλλον του Σβάλμπαρντ διαμορφώνει την καθημερινότητά της.
Για παράδειγμα, όχι μόνο είναι απαραίτητο να φέρει εξοπλισμό προστασίας από την πολική αρκούδα όταν ταξιδεύει εκτός των καθορισμένων οικισμών, αλλά είναι και νομικά υποχρεωτικό.
Σε μια εντυπωσιακή εικόνα στο βιβλίο της, εμφανίζεται να κουβαλάει ένα πυροβόλο όπλο στην πλάτη της, καθώς αυτή και ο σκύλος της στέκονται μακριά από τους οικισμούς.
Η Blomdahl, η οποία φωτογράφισε η ίδια όλες τις εικόνες, απαθανάτισε ακόμη και μία πολική αρκούδα κοντά στο σπίτι της – τραβηγμένη από αξιοσημείωτη απόσταση, για λόγους ασφαλείας.
Ο χρόνος στο Σβάλμπαρντ χαρακτηρίζεται από δύο ασυνήθιστες περιόδους φωτός: Την πολική νύχτα και τον ήλιο του μεσονυκτίου.
Η πολική νύχτα διαρκεί από τα μέσα Νοεμβρίου έως τα τέλη Ιανουαρίου, όταν ο ήλιος δεν ανατέλλει πάνω από τον ορίζοντα.
Ο ήλιος του μεσονυκτίου, που διαρκεί περίπου 18 εβδομάδες μεταξύ Απριλίου και Αυγούστου, είναι όταν ο ήλιος δεν δύει κάτω από τον ορίζοντα.
Αυτές οι περίοδοι συνεχούς φωτός και ολοήμερου σκοταδιού μπορούν να επιβαρύνουν το σώμα και το μυαλό.
Η Blomdahl θυμήθηκε πώς φίλοι, αποπροσανατολισμένοι από την πολική νύχτα, βρέθηκαν να πηγαίνουν στη δουλειά τους στη μέση της νύχτας, αντί για τις εξίσου σκοτεινές ώρες της ημέρας.
Τέτοιες αφύσικες συνθήκες διαβίωσης μπορεί να έχουν διάχυτες επιπτώσεις στην υγεία των ανθρώπων.
Παρά τις συνολικά θετικές προοπτικές για την υγεία και την ποιότητα ζωής στο Σβάλμπαρντ, η πολική νύχτα και ο ήλιος του μεσονυκτίου μπορούν να διαταράξουν τους κύκλους ύπνου-αφύπνισης, τα επίπεδα πρωτεϊνών στο αίμα και να οδηγήσουν σε αυξημένους κινδύνους χρόνιων ασθενειών.
Παρά τη λήψη συμπληρωμάτων, η Blomdahl λέει ότι παρατήρησε πτώση στα επίπεδα της βιταμίνης D, η οποία υποστηρίζει την υγεία του ανοσοποιητικού συστήματος και τη δραστηριότητα των εγκεφαλικών κυττάρων.
Παρ’ όλα αυτά, η Blomdahl εξακολουθεί να λέει ότι η πολική νύχτα είναι «μία από τις καλύτερες εποχές του χρόνου», όπου μπορεί να «γίνει ένα με το σκοτάδι».
Απολαμβάνει την ηρεμία κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, αλλά υπογραμμίζει τη σημασία της διατήρησης μιας θετικής προοπτικής και της παραμονής σε ενεργό δράση κατά τη διάρκεια μιας εποχής που διαφορετικά θα μπορούσε να είναι ληθαργική.
«Η νοοτροπία σου είναι τόσο ισχυρή. Βλέπω αυτές τις σκοτεινές μέρες ως κάτι το άνετο», δήλωσε η Blomdahl, «νομίζω ότι εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τον καθένα να προσπαθήσει να δημιουργήσει αυτή τη ρουτίνα και αυτή τη νοοτροπία».
Ισορροπημένη προοπτική
Η διατήρηση μιας προσαρμοστικής νοοτροπίας είναι επίσης ένας σημαντικός τρόπος με τον οποίο οι Svalbardians επεξεργάζονται τη μοναδική απειλή που θέτει η κλιματική κρίση στην περιοχή.
Σύμφωνα με μελέτες, το Longyearbyen θερμαίνεται έξι φορές ταχύτερα από τον παγκόσμιο μέσο όρο και το λιώσιμο του μόνιμου πάγου και η άνοδος της στάθμης της θάλασσας απειλούν την τοπική οικονομία και τις υποδομές.
Μελέτες σε άλλες κοινότητες της Αρκτικής δείχνουν συσχέτιση μεταξύ της κλιματικής αλλαγής και υψηλότερων επιπέδων ψυχικού στρες.
Στο Σβάλμπαρντ, οι άνθρωποι αναφέρουν υψηλό επίπεδο ικανοποίησης από τη ζωή τους παρά τις περιβαλλοντικές προκλήσεις, αλλά οι επιπλοκές των κλιματικών ζητημάτων, όπως η τήξη του μόνιμου πάγου, μπορεί να αφήσουν κάποιους να αισθάνονται αποδυναμωμένοι.
Η Blomdahl σημειώνει ότι στο Σβάλμπαρντ διεξάγεται ετήσια περιβαλλοντική έρευνα για τη διαχείριση των κινδύνων.
Όσον αφορά την καθημερινή ζωή, το Σβάλμπαρντ είναι επαρκώς εξοπλισμένο με τα μέσα για να συντηρήσει τον πληθυσμό του.
Το Longyearbyen διαθέτει τα περισσότερα από αυτά που προσφέρουν οι περισσότερες πόλεις στην ηπειρωτική χώρα, συμπεριλαμβανομένου ενός αεροδρομίου, ενός νοσοκομείου, εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και άλλων – όλα τους είναι τα βορειότερα στον κόσμο.
Ωστόσο, δεδομένης της βασισμένης στην αποστολή εργασίας που χαρακτηρίζει μεγάλο μέρος της οικονομίας του Σβάλμπαρντ, για να μην αναφέρουμε το σκληρό περιβάλλον, η μέση διάρκεια παραμονής στο Σβάλμπαρντ είναι μόλις επτά χρόνια, σύμφωνα με τη Στατιστική Υπηρεσία της Νορβηγίας.
Ωστόσο, αυτό ευθυγραμμίζεται βολικά με την επιθυμία να μην επεκταθεί η ζωή στο Σβάλμπαρντ, σύμφωνα με την Blomdahl. Οι τοπικοί αξιωματούχοι έχουν προσανατολίσει τους διαθέσιμους πόρους κυρίως στη διατήρηση της ζωής στο Σβάλμπαρντ ως έχει, δεδομένων των περιβαλλοντικών και αναπτυξιακών περιορισμών.
Όσο για την Blomdahl, η θετική της νοοτροπία και η αγάπη της για το Σβάλμπαρντ την απομακρύνουν από το να ασχολείται με την αβεβαιότητα ή την ανησυχία.
Αντ’ αυτού, λέει ότι επικεντρώνεται αποκλειστικά στη δημιουργία εκπαιδευτικού και ειρηνικού περιεχομένου για τη ξεχωριστή ζωή της σε ένα ξεχωριστό μέρος.
«Αυτό ακριβώς θέλω να κάνω», δήλωσε η Blomdahl, «θέλω να συνεχίσω να δείχνω την ομορφιά της Αρκτικής. Θέλω απλώς να δείξω το Σβάλμπαρντ όπως είναι».
Related
Νεοτερα
