Υπάρχουν συναρπαστικές ιστορίες για την προέλευση των ονομάτων των παμπ. Αλλά λίγες από αυτές τις ιστορίες είναι τόσο ανατριχιαστικές όσο ο θρύλος πίσω από το Busby Stoop, μια παμπ στο χωριό Thirsk του Yorkshire, στη Βρετανία, η οποία έλαβε το όνομά της τη δεκαετία του 1700.

Ο Wade Radford, ένας 17χρονος τότε εκκολαπτόμενος κυνηγός φαντασμάτων, επισκέφθηκε την παμπ το 2008 με μερικές φίλες, ένα μέντιουμ και μερικές φτηνές φορητές βιντεοκάμερες για να κάνουν έρευνα. Ισχυρίζεται μάλιστα πως όσο βρίσκονταν εκεί αυτός και οι φίλες του άκουσαν τη φωνή του Thomas Busby, ενός δολοφόνου που καταδικάστηκε σε θάνατο και αφού εκτελέστηκε, το άψυχο σώμα του κρεμάστηκε στο σταυροδρόμι έξω από την παμπ.

Πολλά χρόνια μετά ο Wade-που πλέον ζει μόλις 40 λεπτά μακριά από αυτή την παμπ- θυμήθηκε την ιστορία και αποφάσισε να την μοιραστεί γράφοντας ένα βιβλίο, με αναφορές στο ιστορικό κτήριο της παμπ, την απίστευτη ιστορία φαντασμάτων και τα ευρήματα της έρευνάς του.

Η ιστορία του Thomas Busby και του Busby Stoop

Δεν υπάρχουν πολλές πληροφορίες για τον Thomas Busby, ο οποίος το 1702 μπορεί να ήταν ή και να μην ήταν ο ιδιοκτήτης αυτού που τελικά θα γινόταν γνωστό ως πανδοχείο Busby Stoop.

Πιστεύεται ότι η κύρια ενασχόλησή του-μαζί με τον πεθερό του, Daniel-ήταν η πλαστογράφιση νομισμάτων. Όμως κάποια στιγμή οι δυο τους τσακώθηκαν τόσο άγρια, που ο Thomas χτύπησε τον Daniel μέχρι θανάτου.

Ο Thomas συνελήφθη ενώ βρισκόταν στο Busby Stoop Inn και ο θρύλος λέει ότι καθώς των έσερναν έξω από την παμπ ξεστόμισε μία κατάρα: Όποιος καθίσει στην καρέκλα του να βρει πρόωρο τέλος.

Κρίθηκε ένοχος για τη δολοφονία, εκτελέστηκε, και στη συνέχεια το σώμα του κρεμάστηκε από μια αγχόνη ακριβώς απέναντι από το πανδοχείο στο οποίο συνελήφθη – το οποίο αργότερα ονομάστηκε Busby Stoop από το όνομά του.

Η υστερία και οι φήμες σχετικά με την καρέκλα και άλλους άτυχους ανθρώπους που είχαν καθίσει σε αυτήν και υποτίθεται ότι είχαν πρόωρο τέλος, οδήγησαν τελικά τον ιδιοκτήτη της παμπ να δωρίσει την καρέκλα στο Μουσείο του Thirsk – υπό τον όρο ότι θα ήταν καρφωμένη στον τοίχο για να εμποδίζει οποιονδήποτε άλλον να καθίσει.

Διαβασε ακομα

Μην τη δεις μόνος! Η ταινία που μόλις ανέβηκε στο Netflix θα σε κρατήσει άυπνο τα βράδια

Το κυνήγι φαντασμάτων

Ο 32χρονος σήμερα Wade, ορμώμενος από τη νοσταλγία για το κυνήγι φαντασμάτων των εφηβικών του χρόνων επέστρεψε στο Thirsk κι επισκέφθηκε το κτήριο που στέγαζε την παμπ και σήμερα λειτουργεί ως ινδικό εστιατόριο.

Το γεγονός ότι ο παμπ δεν υπάρχει πια τον ώθησε να γράψει το βιβλίο με τη συναρπαστική ιστορία με την «καταραμένη» καρέκλα, θεωρώντας πως είναι ένα πραγματικό κομμάτι της κληρονομιάς του Yorkshire.

Ανατρέχοντας στο υλικό που είχε συγκεντρώσει το 2008, βυθίστηκε στα βίντεο που είχε γυρίσει στην παμπ με τους φίλους του κι ένα μέντιουμ, όπου ακούγεται -όπως λέει- καθαρά η φωνή του Thomas. Ένα μακρόσυρτο «εγώ» ακούγεται τη στιγμή που το μέντιουμ έγραφε την ίδια λέξη στην αυτόματη γραφή.

Ο Wade ισχυρίζεται ότι φώναξε τον Thomas και δευτερόλεπτα αργότερα, το μέντιουμ είπε ότι το πνεύμα του Thomas είχε μόλις εισέλθει στο δωμάτιο. Η ίδια μάλιστα υποστήριζε τότε πως ο Wade και ο Thomas Busby είχαν κάποια σύνδεση σε προηγούμενη ζωή.

Διαβασε ακομα

Πωλείται νησί 2.000 ετών αλλά πρέπει να αγοράσεις και τα φαντάσματά του

Το βιβλίο

Το βιβλίο του Wade έχει γνωρίσει μεγάλη ανταπόκριση από τους αναγνώστες και ο ίδιος ετοιμάζει τώρα μία δεύτερη έκδοση.

Κάποιοι ντόπιοι μάλιστα τον προσέγγισαν θέλοντας να του δώσουν περισσότερες λεπτομέρειες για την ιστορία του Thomas Busby, συμπεριλαμβανομένου του εγγονού ενός πρώην ιδιοκτήτη της παμπ, ο οποίος παρείχε αντίγραφα των συμβολαίων του κτιρίου.

Υπάρχουν όμως κι εκείνοι που αμφισβητούν ότι ο Wade είχε πραγματικά στο παρελθόν μία συνάντηση με το φάντασμα του Thomas Busby.

«Όταν βλέπουν το κλιπ που αποκατέστησα με τη φωνή του Thomas, οι άνθρωποι μπορεί να πουν ότι απλώς έβαλα μια φωνή, αλλά δεν το έκανα. Ήμουν μόνο εγώ και τρεις γυναίκες σε εκείνο το βίντεο, η κάμερα ήταν στραμμένη πάνω μου και δεν μιλούσα, και η αντίδραση της κοπέλας που άκουσε τη φωνή του ήταν τρομακτική. Το πνεύμα θα έπρεπε να είναι ακριβώς δίπλα της για να το πιάσει το μικρόφωνο», λέει ο ίδιος για την εμπειρία του 2008.

Με πληροφορίες από Metro