icon zoom-in

Μεγέθυνση κειμένου

Α Α Α

«Το να νιώσουμε ταπείνωση αντί για ντροπή, είναι στην πραγματικότητα λίγο πιο απελευθερωτικό, επειδή ξέρουμε ότι μας αδικούν», αναφέρει

Η ντροπή συχνά χρησιμοποιείται ως όπλο εναντίον των γυναικών – βλέπε Anita Hill, Amber Heard και Kamala “cat lady” Harris. Η Melissa Petro είναι πολύ εξοικειωμένη με αυτό: Το 2010, ήταν δασκάλα καλλιτεχνικών σε δημόσιο σχολείο στο Μπρονξ. Όμως η New York Post δημοσίευσε ένα αποκαλυπτικό ρεπορτάζ για την προηγούμενη εργασία της, με αποτέλεσμα να την απομακρύνουν από την τάξη.

Στο βιβλίο της “Shame on You”, η 44χρονη Petro πήρε συνεντεύξεις από 150 άτομα σχετικά με τις δικές τους κρίσεις ντροπής, εξερευνώντας την «ντροπή της μητέρας», την «οικονομική ντροπή», την «ντροπή του σώματος» και την «ντροπή της καριέρας».

Η Petro δουλεύει πάνω στο “Shame on You” εδώ και περίπου 20 χρόνια. Όταν ήταν μόλις 23 ετών, δήλωσε συμμετοχή σε ένα εργαστήριο συγγραφής απομνημονευμάτων. Το έργο που προέκυψε περιείχε προσωπικές ιστορίες από τότε που έκανε στριπτίζ ως έφηβη, αλλά και αργότερα, στην πρώιμη ενήλικη ζωή της, όταν δούλευε ως σεξεργάτρια.

Όλες αυτές οι εμπειρίες μετατράπηκαν σε μία συγκλονιστική εξερεύνηση της ντροπής και του τρόπου με τον οποίο επηρεάζει τις γυναίκες.

Σε αντίθεση με την αμηχανία, η οποία φέρει γενικά ένα στοιχείο χιούμορ, η ντροπή συνδέεται με μια μοναδική καταστροφική αίσθηση αυτοαποστροφής. «Όχι μόνο έχεις αποτύχει, αλλά με την ντροπή θεωρείς τον εαυτό σου μοναδικά υπεύθυνο γι΄ αυτή την αποτυχία», γράφει η Petro.

Μιλώντας στον Guardian, η συγγραφέας εξηγεί πώς η επιδημία της ντροπής μπορεί να γίνει η νέα επιδημία της μοναξιάς. Για την Petro, εάν λάβει κανείς υπόψη πόσο η ντροπή επηρεάζει τόσους πολλούς και σε τόσο μεγάλο βαθμό, είναι περίεργο που η λέξη αυτή δεν ακούγεται σχεδόν ποτέ δυνατά – ούτε χρησιμοποιείται συχνά.

«Το να πω ότι υπάρχει κάτι για το οποίο ντρέπομαι είναι σαν να λέω ότι υπάρχει κάτι τόσο λάθος με μένα που οι άνθρωποι θα με απορρίψουν», εξηγεί, προσθέτοντας πως το συναίσθημα είναι τόσο απειλητικό που μπλοκάρει τους ανθρώπους.

«Το να νιώσουμε ταπείνωση αντί για ντροπή, είναι στην πραγματικότητα λίγο πιο απελευθερωτικό, επειδή ξέρουμε ότι μας αδικούν», αναφέρει η Petro.

Για τη συγγραφέα, οι γυναίκες νιώθουν πιο έντονα την ντροπή γιατί δέχονται περισσότερες επικρίσεις, ενώ υπάρχει μονίμως στο κεφάλι τους μία «φωνή» που τους υπαγορεύει όλες τις «ατέλειες» και τα «λάθη» τους.

«Το βλέπω ήδη με την τετράχρονη κόρη μου. Ξέρει πώς να συμπεριφέρεται ως καλό κορίτσι και ξέρει τι θα προκαλέσει κριτική. Αυτοί οι κανόνες εμφυτεύτηκαν σε πολύ μικρή ηλικία και στη συνέχεια απλώς ενισχύονται».

Η ραχοκοκαλιά του βιβλίου έχει να κάνει με τη δική της «προσωπική σκάλα της ντροπής»: Η Melissa Petro έχασε τη δουλειά της ως δασκάλα όταν μαθεύτηκε ότι στο παρελθόν είχε εργασθεί ως call girl.

«Είχα πραγματικά αναπτύξει μια ορισμένη ανθεκτικότητα απέναντι στη ντροπή» μέχρι τη στιγμή που η New York Post αποκάλυψε το παρελθόν της. «Ευτυχώς», λέει η συγγραφέας, «γιατί αλλιώς αυτό θα με είχε σκοτώσει».

Η Petro είχε κάνει αρκετή ψυχοθεραπεία ώστε να μην νιώθει ντροπή που εργαζόταν στη βιομηχανία του σεξ, ωστόσο όλα αυτά τα μυστικά της «δημιουργούσαν μια αναταραχή, μια παραφωνία».

Η συγγραφέας παραδέχεται πως στο παρελθόν έφτασε στο σημείο να μην έχει πια αίσθηση των αξιών, επειδή ήταν «τόσο βαθιά ριζωμένη στην ανεντιμότητα». Στην προσπάθειά της, αφού εγκατέλειψε τη συγκεκριμένη εργασία, να βγει κανονικά ραντεβού, βρέθηκε αντιμέτωπη με την ντροπή: «Ήταν τόσο αποθαρρυντικό και εξευτελιστικό. Έπιασα πραγματικά πάτο. Δεν πληρωνόμουν πια αλλά ένιωθα σαν απόλυτο σκ@@ο. Απλά συναντούσα αυτούς τους άνδρες και ένιωθα εκτός ελέγχου επειδή συμπεριφερόμουν με τρόπους που είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου ότι δεν θα το έκανα».

Μετά την αποκάλυψη ότι ήταν πρώην σεξεργάτρια, της έδωσαν μετάθεση από το σχολείο στο υπουργείο Παιδείας της Νέας Υόρκης. Στο βιβλίο της αναφέρει πως η αποκάλυψη και η συγγραφή λειτούργησαν για εκείνη «ένα ισχυρό θεραπευτικό εργαλείο».

Κάπως έτσι, μπήκε στον πειρασμό να παρουσιάσει την ντροπή της: «Γράφω για χρήματα και γράφω για να γνωρίσω τον εαυτό μου. Κοιτάζω τους άλλους συγγραφείς προσωπικών δοκιμίων της εποχής μας και νομίζω ότι κάποιοι από εμάς έχουν αναπτύξει μια ορισμένη ανθεκτικότητα στη ντροπή. Αλλά είμαστε ακόμα ευάλωτοι».

Για την Petro, παρόλο που το άγχος επηρεάζει την καρδιά και οι καρδιακές παθήσεις είναι ο βασικότερος «δολοφόνος» των γυναικών, η ντροπή είναι μία ακόμα επιδημία που έρχεται να αντικαταστήσει αυτή της μοναξιάς και να προκαλέσει μεγάλα προβλήματα υγείας.

Με πληροφορίες από Guardian