Οι περισσότερες από τις αναφερόμενες περιπτώσεις υποτιθέμενων εξωγήινων συναντήσεων, ιπτάμενων δίσκων ή απαγωγών από UFO λαμβάνουν χώρα σε απομακρυσμένες τοποθεσίες, μακριά από τα μάτια περαστικών και φανερές ή κρυφές κάμερες, σχεδόν πάντα σε συνθήκες που καθιστούν δύσκολο να διακρίνει κάποιος το περιστατικό καθαρά.

Η περίπτωση της Νεοϋορκέζας Linda Napolitano, ωστόσο, μιας νοικοκυράς ιταλικής καταγωγής που δήλωσε ότι την απήγαγαν εξωγήινοι το 1989, προκάλεσε τεράστιο ενδιαφέρον στα μέσα ενημέρωσης της εποχής, για τον ακριβώς αντίθετο λόγο: η γυναίκα ισχυρίστηκε ότι ένα UFO την πήρε από το σπίτι της στο κέντρο του Μανχάταν μέσω μιας «ελκτικής ακτίνας», πως τα εξωγήινα όντα της έκαναν πειράματα και μετά την επέστρεψαν στην κρεβατοκάμαρά της και πως είχε δεκάδες μάρτυρες που μπορούσαν να το επιβεβαιώσουν.

Ένας διάσημος ερευνητής και 23 μάρτυρες

Έχοντας στο πλευρό της τον ερευνητή Budd Hopkins, που ασχολήθηκε εκτεταμένα με περιστατικά για εξωγήινους, η Napolitano εμφάνισε 23 μάρτυρες που υποστήριξαν την ιστορία της, δηλώνοντας ότι την είδαν όντως να πετάει πάνω από τη γέφυρα του Μπρούκλιν.

Πρόσφατα, ωστόσο, η 77χρονη πλέον Napolitano μήνυσε τη γνωστή πλατφόρμα streaming Netflix για τη σειρά-ντοκιμαντέρ που εκφράζει αμφιβολίες για αυτό που ορισμένα μέσα ενημέρωσης ονόμασαν «την απαγωγή του αιώνα».

Η σειρά τριών επεισοδίων, “The Manhattan Alien Abduction” («Η Απαγωγή από Εξωγήινους στο Μανχάταν») έκανε πρεμιέρα στις ΗΠΑ στις 30 Οκτωβρίου, την ώρα που ολόκληρη η Αμερική εφοδιαζόταν με γλυκά και στολές για το Halloween.

Σίγουρα, η ιστορία της έχει πολλά τρομακτικά στοιχεία, όχι τόσο στις δραματοποιήσεις της απαγωγής της, αλλά σε μαρτυρίες όπως αυτή του γιου της, ο οποίος εμφανίζεται με καλυμμένο το πρόσωπό του και ισχυρίζεται ότι εδώ και χρόνια κάνει συνεδρίες με ψυχολόγους προκειμένου να επουλώσει τα τραύματα που του δημιούργησαν οι επισκέψεις των εξωγήινων τότε που ήταν ακόμα παιδί.

Η συμπρωταγωνίστρια που αμφισβητεί τα πάντα

Στη σειρά-ντοκιμαντέρ του Netflix, μια άλλη γυναίκα, η Carol Rainey – πρώην σύζυγος του Hopkins – αμφισβητεί έντονα το περιστατικό. Μάλιστα, η βάση της καταγγελίας της Napolitano κατά του Netflix είναι ότι η συμμετοχή της Rainey, η οποία πέθανε το 2023, είναι πολύ μεγαλύτερη από ό,τι περίμενε η ίδια, με τη Napolitano να ισχυρίζεται πως από την παραγωγή την είχαν διαβεβαιώσει πως η Rainey θα έκανε απλώς ένα πέρασμα, ενώ είναι – κατά γενική ομολογία – η συμπρωταγωνίστρια.

«Αγαπούσα τον Budd. Μου φαινόταν ότι είχε ακεραιότητα. [Ότι ήταν] απόλυτα ειλικρινής. Αλλά αν επρόκειτο για φάρσα, έπρεπε να ξέρω αν ο σύζυγός μου ήταν συνένοχος», λέει η Rainey στο ντοκιμαντέρ.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Dexter Kennedy (@dexterkennedy)

Παρενοχλήσεις και απαγωγές

Η ιστορία της Napolitano περιέχει διάφορα παράξενα στοιχεία που ξεπερνούν κατά πολύ την απαγωγή του 1989. Ένα χρόνο αργότερα, η γυναίκα επικοινώνησε με τον Hopkins γιατί, όπως ανέφερε, την παρενοχλούσαν δύο άνδρες ονόματι Dan και Richard, οι οποίοι είχαν γίνει μάρτυρες του περιστατικού απαγωγής της και κυκλοφορούσαν με ένα υπηρεσιακό αυτοκίνητο με το οποίο μετέφεραν τον τότε Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, Javier Pérez de Cuéllar.

Ο Hopkins, ο οποίος δεν τους είδε ποτέ ο ίδιος, έδωσε βάση στις επιστολές που έλαβε υπογεγραμμένες με το όνομά τους και το όνομα του διπλωμάτη. Σύμφωνα με τη Napolitano, οι άνδρες την απήγαγαν και ο Dan, ο οποίος ήταν τρελά ερωτευμένος μαζί της, κατέληξε σε ψυχιατρική κλινική.

Η Napolitano υποβλήθηκε επίσης σε εξέταση με ακτίνες Χ για να αποδειχθεί ότι ένα εξόγκωμα στη μύτη της είναι αποτέλεσμα μοσχεύματος. Η ακτινογραφία έδειχνε ότι όντως φιλοξενούσε ένα μικρό κυλινδρικό αντικείμενο, αλλά όταν αργότερα συμφώνησε να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεσή του, το αντικείμενο δεν βρέθηκε ποτέ.

Θέλω να πιστέψω

Ο κοινωνιολόγος, συγγραφέας και εκδότης Pablo Vergel, συνεργάτης της ισπανικής τηλεοπτικής εκπομπής “Cuarto Milenio”, η οποία ασχολείται με μυστήρια και αινίγματα, μίλησε με τη Napolitano πριν από αρκετά χρόνια μέσω Facebook.

Πρόθεσή του ήταν να τη βάλει να συμμετάσχει σε ένα ρεπορτάζ της εκπομπής, αν και δεν κατάφερε να την πείσει να εμφανιστεί μπροστά στις κάμερες. Ο Vergel, μιλώντας στην EL PAÍS, αναφέρει ότι πρόκειται για «μια πολύ προβληματική υπόθεση», η οποία οφείλει τη δημοτικότητά της στα ρεπορτάζ και τα αφιερώματα από τον σκανδαλοθηρικό Τύπο που ακολουθούσε τη Napolitano για χρόνια μετά το περιστατικό.

Για τον Vergel, ακόμα και η περίπτωση του Budd Hopkins αποτελεί ένα «κοινωνιολογικό φαινόμενο»: «Είχε όντως θάρρος – δημιούργησε ομάδες υποστήριξης για ανθρώπους που έλεγαν ότι είχαν πέσει θύματα απαγωγής, καθιέρωσε μηχανισμούς και πρωτόκολλα […] Αλλά σε κάποιο σημείο άρχισε να συμπεριφέρεται σαν θιασώτης, σαν απόλυτος πιστός που δεν μπορούσε να διανοηθεί καμία εναλλακτική εξήγηση. […] Ο Hopkins- και το λέω αυτό ως εκδότης του – μου φαίνεται ότι ήταν ένας ενδιαφέρων συγγραφέας, αλλά και πολύ αμφισβητήσιμος».

Διαβασε ακομα

«Υπάρχουν εξωγήινοι και οι ΗΠΑ ανακτούν μη ανθρώπινα υπολείμματα εδώ και μισό αιώνα»

Τα «σκοτεινά» σημεία της υπόθεσης

Ο κοινωνιολόγος αναφέρεται και σε μια μελέτη για την υπόθεση της Napolitano που δημοσιεύθηκε το 1993 από τον ψυχολόγο George P. Hansen, ο οποίος επέκρινε τον Hopkins επειδή δεν επαλήθευσε την «πολύ στενή» σχέση μεταξύ της νοικοκυράς και του επαγγελματία που της έκανε την ακτινογραφία.

Ένα άλλο ζήτημα που έρχεται συνέχεια το προσκήνιο είναι η αξιοπιστία των 23 μαρτύρων, αλλά και το γεγονός ότι πολλοί άνθρωποι εντόπισαν έως και 16 παραλληλισμούς μεταξύ της ιστορίας της Napolitano και του μυθιστορήματος επιστημονικής φαντασίας “Nighteyes” του Garfield Reeves-Stevens του 1989, ενώ πληροφορίες αναφέρουν πως ο Hopkins είχε υποσχεθεί στη Napolitano τα μισά κέρδη από το βιβλίο του για την υπόθεσή της.