Ο Τολστόι πρότεινε περίφημα στην κλασική Anna Karenina ότι όλες οι ευτυχισμένες οικογένειες είναι ίδιες, ενώ οι δυστυχισμένες είναι δυστυχισμένες με τον δικό τους τρόπο – ωστόσο εδώ έρχεται το Speak No Evil για να τεστάρει τη θεωρία. Ο Scoot McNairy και η Mackenzie Davis υποδύονται τους Daltons, τον Ben και τη Louise, ένα ευκατάσταστο ζευγάρι Αμερικανών που ζει στο Λονδίνο και κάνουν διακοπές στην Ιταλία με τη γλυκιά, αλλά πολύ κουραστική, κόρη τους, Agnes (Alix West Lefler), ενώ προσπαθούν να λύσουν κάποια κοινότοπα θέματα της σχέσης τους.

Κατά τη διάρκεια των διακοπών τους, τους ιντριγκάρει και τους γοητεύει ο Paddy (James McAvoy) και η Ciara (Aisling Franciosi), ένα πιο ανέμελο ζευγάρι, το οποίοι μοιάζει αξιοζήλευτα ικανό να εκμεταλλεύεται τη μέρα και να απολαμβάνει την πιο λαμπερή πλευρά της ζωής.

Αυτό συμβαίνει παρά το γεγονός ότι αντιμετωπίζει τις προκλήσεις του να έχει έναν μελαγχολικό μικρό γιο με αναπηρία που επηρεάζει την ομιλία του (μια εξαιρετική και συγκινητική ερμηνεία από τον Dan Hough). Αισθανόμαστε ότι αυτό δεν μπορεί να καταλήξει σε τίποτα καλό, αλλά για τους Daltons η αυθόρμητη πρόσκληση να περάσουν μερικές ημέρες στο εξοχικό των Paddy και Ciara «φωνάζει» υπόσχεση για ξεχωριστές διακοπές μακριά από την πόλη και ευκαιρία να ζήσουν μια ζωή με συγκινήσεις που δεν φαίνεται να μπορούν να καταφέρουν μόνοι τους.

Το θέμα είναι πως δεν ξέρουν ότι συμμετέχουν σε ταινία τρόμου. Στην πραγματικότητα, φαίνονται να πιστεύουν ότι βρίσκονται σε μια ευρωπαϊκή καλλιτεχνική ταινία, όπου το χειρότερο που μπορεί να σου συμβεί είναι κάποια περίπλοκη συναισθηματική κατάρρευση λόγω μιας ανταλλαγής συντρόφων που δεν πήγε καλά.

Αυτή είναι μια νέα εκδοχή μιας δανέζικης ταινίας του 2022 και οι fans της πρωτότυπης ταινίας θα μπορούσαν να τους προειδοποιήσουν ότι στην πραγματικότητα σκοντάφτουν πάνω σε μια από τις πιο μοχθηρές και φιλόδοξες ταινίες τρόμου των τελευταίων χρόνων – αν και είναι αμερικανικό ριμέικ, η ταινία διατηρεί τη συγκλονιστική κεντρική ιδέα, αποκλιμακώνοντας τον μηδενισμό σε μερικά σημεία και πετώντας λίγο περισσότερο κοινωνικό σχόλιο για ισορροπία.

Ο McAvoy είναι ωστόσο ο πιο συναρπαστικός λόγος για να δεις το Speak No Evil . Το πρωτότυπο μπορεί να είναι πιο σκούρο, αλλά δεν είχε McAvoy. Είναι σε θέση να προβάλει αυτήν την απρόσεκτη καλοσύνη που αρχικά φαίνεται να δείχνει θεμελιώδη ευπρέπεια κάτω από τα νευρικά αστεία – αλλά όταν οι Ben and Louise αρχίσουν να συνειδητοποιούν ότι του λείπουν επίσης μερικά θεμελιώδη στοιχεία ανθρωπιάς, είναι πολύ αργά. Στην πραγματικότητα, η ερμηνεία του McAvoy είναι μια επιβεβαίωση όλων όσα έχετε ακούσει ποτέ για τη γενναιοδωρία και τη γοητεία του Ted Bundy και των ομοίων του. Είναι αλήθεια ότι οι τρόποι δεν κοστίζουν τίποτα, αλλά επίσης δεν εγγυώνται τίποτα.

Με πληροφορίες από Guardian