icon zoom-in

Μεγέθυνση κειμένου

Α Α Α

Ένα τραγούδι από τον Φοίβο Δεληβοριά για τους γονείς των Τεμπών που άγγιξε όσους το άκουσαν

Σε δυο αράδες που σκάρωσε λίγο πριν τη συναυλία που αφιερώθηκε στους αδικοχαμένους 57 των Τεμπών, ο Φοίβος Δεληβοριάς κατάφερε να συμπυκνώσει όλο τον πόνο, όλη την οργή, όλη τη θλίψη και ταυτόχρονα όλη την ελπίδα που κουβαλάει η δημιουργία του.

Βαθιά συγκινημένος, λίγο πριν κατέβει από τη σκηνή της συναυλίας στο Καλλιμάρμαρο, ο καλλιτέχνης αποκάλυψε πως το τραγούδι γράφτηκε το προηγούμενο βράδυ. «Χαρισμένο από την καρδιά μου σε όλους τους γονείς των Τεμπών», είπε.

«Καλή δύναμη στον αγώνα σας, όλο το κουράγιο μας μαζί σας, το τραγούδι αυτό είναι δικό σας».

Και έτσι μαγνήτισε τις ψυχές όχι μόνο των ανθρώπων που έχασαν δικούς τους στα Τέμπη, αλλά και όλους τους παρευρισκόμενους, οι οποίοι άκουσαν για πρώτη φορά το τραγούδι μέσα στο συγκινητικό και κατανυκτικό κλίμα που είχαν φροντίσει να δημιουργήσουν ο Φοίβος και οι καλλιτέχνες που προηγήθηκαν αυτού.

Αυτός είναι ο Φοίβος Δεληβοριάς που έφτιαξε στις κερκίδες του Καλλιμάρμαρου τον πιο φωτεινό ουρανό και που ό,τι λέει το ντύνει με τις πιο όμορφες νότες. Νότες σαν κι αυτές της τελευταίας στιγμής που χώρεσαν μέσα όλου του κόσμου το νόημα.

Ένα τραγούδι της στιγμής χωρίς τίτλο

Που είσαι τώρα φως μου
Ήτανε γραμμένο
Νά’μαι εδώ για πάντα
Να σε περιμένω

Όσο κι αν κρατήσει
Να μην το ξεχάσεις
Όταν φτάσεις πάρε
Πάρε όταν φτάσεις

Θα το γράψει ο τοίχος
Θα το γράψει ο βράχος
Πως δεν ήταν μόνο
Ενός ανθρώπου λάθος

Θα το πει η σημύδα
Θα το πει κι ο κέδρος
Πως εδώ σκοτώνει
Όπου βρει το κέρδος

Θα το πει η λεβάντα
Θα το πει η μυρσίνη
Πως κυλάει στα μάτια
Η δικαιοσύνη

Μάτια του παιδιού μου
Που δεν θα φιλήσω
Δεν υπάρχει τρόπος πια
Να σταματήσω

Μέχρι να’ρθει ο πήχυς
Και το χαλινάρι
Μέχρι να’ρθει η Νέμεσις
Και να τους πάρει

Αν δεν βρω το τέρμα
Δεν θα ησυχάσω
Δεν θα σταματήσω
Δεν θα ξαποστάσω

Δεν θα κάνω πίσω
Και δεν θα ξεχάσω
Θα σε πάρω εγώ
Παιδάκι μου όταν φτάσω…