Μεγέθυνση κειμένου
Γράφτηκε το καλοκαίρι του 1968, λίγο αφού ο Lennon ξεκίνησε τη σχέση του με τη Yoko Ono
To “Hey Jude” του Paul McCartney θεωρείται ευρέως ένα από τα κορυφαία τραγούδια των Beatles. Κυκλοφόρησε στις 26 Αυγούστου του 1968 και κατόρθωσε να γίνει το πρώτο σε πωλήσεις single της χρονιάς εκείνης στο Ηνωμένο Βασίλειο, τις ΗΠΑ, την Αυστραλία και τον Καναδά.
Η εννέα εβδομάδων παραμονή του στο νούμερο ένα του Billboard Hot 100 είναι μια απόδειξη της δημοφιλίας του, ενώ συμπεριλαμβάνεται σε διάφορες λίστες με τα «Καλύτερα τραγούδια όλων των εποχών» μέχρι και σήμερα.
Ο χωρισμός του Lennon
Το κομμάτι θεωρείται αποτέλεσμα της εξαιρετικά επιτυχημένης συνεργασίας των Lennon-McCartney, αλλά το 1980 ο Lennon παραδέχτηκε σε συνέντευξή του πως δεν είχε καμία συμβολή στους στίχους του τραγουδιού.
Στην πραγματικότητα, το “Hey Jude” είναι ένα είδος «επιστολής» από τον McCartney προς τον γιο του Lennon, την εποχή που ο τελευταίος έπαιρνε διαζύγιο από την πρώτη του σύζυγο, Cynthia.
Το τραγούδι γράφτηκε το καλοκαίρι του 1968, λίγο αφότου ο Lennon είχε ξεκινήσει τη σχέση του με τη Yoko Ono, έχοντας εγκαταλείψει οριστικά το συζυγικό σπίτι, όπου άφηνε πίσω τον γιο του, Julian.
Ένα μουσικό χάδι από τον «θείο Paul»
Οδηγώντας την Aston Martin του στο Weybridge για να επισκεφθεί τη Cynthia και τον Julian, ο McCartney άρχισε να «σκαρώνει» τους στίχους καθώς σκεφτόταν τις αλλαγές στη ζωή τους και τον δύσκολο δρόμο που είχε μπροστά του ο πεντάχρονος τότε Julian.
«Σκέφτηκα, ως φίλος της οικογένειας, να οδηγήσω μέχρι το Weybridge και να τους πω ότι όλα ήταν εντάξει: Να προσπαθήσω να τους φτιάξω το κέφι, βασικά, και να δω πώς ήταν. Είχα περίπου μια ώρα οδήγησης. Πάντα έκλεινα το ραδιόφωνο και προσπαθούσα να φτιάξω τραγούδια, για παν ενδεχόμενο… Άρχισα να τραγουδάω: ‘Hey Jules, μην το παίρνεις στραβά, πάρε ένα λυπητερό τραγούδι και κάν ‘το καλύτερο’. Ήταν αισιόδοξο, ένα ελπιδοφόρο μήνυμα για τον Julian: ‘Έλα φίλε. Ξέρω ότι δεν είσαι ευτυχισμένος, αλλά θα είσαι εντάξει’».
Τελικά ο McCartney άλλαξε το όνομα από ‘Jules’ σε ‘Jude’.
“Hey, Jude – hey, John”
Στις 26 Ιουλίου 1968, ο McCartney έπαιξε τελικά στον Lennon το κομμάτι. Ο ίδιος, αν και έχει παραδεχτεί πως το τραγούδι αποτέλεσε ένα «μουσικό χάδι» του «θείου Paul» στον γιο του, ένιωσε ταυτόχρονα ότι το “Hey Jude” απευθυνόταν και σε εκείνον: «Πάντα το άκουγα σαν ένα τραγούδι για μένα. Αν το σκεφτείς… Η Yoko μόλις είχε μπει στο κάδρο. Είναι σαν να λέει, ‘Hey, Jude – hey, John’».
Το 1987, ο McCartney θα μοιραζόταν περαιτέρω σκέψεις για το τραγούδι με τον πολύ μεγαλύτερο πλέον Julian Lennon. «Μου είπε ότι σκεφτόταν τις συνθήκες που είχα περάσει όλα αυτά τα χρόνια. […] Ο Paul και εγώ συνηθίζαμε να κάνουμε λίγο παρέα – περισσότερο από ό,τι εγώ και ο μπαμπάς. Είχαμε μια σπουδαία φιλία και φαίνεται ότι υπάρχουν πολύ περισσότερες φωτογραφίες με εμένα και τον Paul να παίζουμε μαζί σε εκείνη την ηλικία απ’ ό,τι με εμένα και τον μπαμπά», είχε πει ο γιος του τραγουδιστή σε συνέντευξή του το 2002.
Ο McCartney ήθελε το τραγούδι να είναι μεγάλο. Τελικά κατέληξε να ξεπερνά τα επτά λεπτά – τρεις φορές μεγαλύτερο, δηλαδή, από τα συνήθη κομμάτια των Beatles έως εκείνη τη στιγμή.
Ο παραγωγός τους, George Martin έγινε έξαλλος, επιμένοντας πως ένα επτάλεπτο κομμάτι ήταν υπερβολικά μεγάλο και πως τα ραδιόφωνα δε θα το έπαιζαν.
«Θα το παίξουν, αν είναι από εμάς», απάντησε υπεροπτικά αλλά προφητικά ο Lennon.
Με πληροφορίες από Far Out Magazine
Related
Νεοτερα
