icon zoom-in

Μεγέθυνση κειμένου

Α Α Α

Σαν σήμερα το 2017, έφυγε από τη ζωή ο «φτωχός και μόνος καουμπόϊ, όπως έλεγε αυτοσαρκαστικά για τον εαυτό του ο Λουκιανός Κηλαηδόνης

Λουκιανός Κηλαηδόνης. Ο χαρισματικός, ο αντισυμβατικός, ο «παράλογα αισιόδοξος», ο ξεχωριστός και αηκίνητος καλλιτέχνης, έφυγε από τη ζωή σαν σήμερα στις 7 Φεβρουαρίου 2017.

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κυψέλη στις 15 Ιουλίου 1943. Σπούδασε στο Λεόντειο Λύκειο Πατησίων και κατόπιν Αρχιτεκτονική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, καθώς και στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (Αθήνας), χωρίς ποτέ να ασκήσει το επάγγελμα. Ἠταν παντρεμένος με την ηθοποιό Άννα Βαγενά, με την οποία είχε δύο κόρες. Οι δυο τους το 1999 δημιούργησαν μια μουσική σκηνή, το «Μεταξουργείο», στο οποίο και εμφανίζονταν επί σειρά ετών.

«Θα ‘ρθούνε πιο ξένοιαστα χρόνια
Κι αλλιώτικοι τρόποι ζωής
Σαν έρθουνε εκείνα τα χρόνια
Δεν ξέρω που θα ‘μαστε εμείς»

Σε ηλικία των 14 ετών ξεκίνησε να γράφει τα πρώτα του κομμάτια στο πιάνο, με έντονες επιρροές από την κλασσική μουσική αλλά και από τα αμερικάνικα της εποχής του ‘50. «Ήταν η διασκέδασή μου» όπως χαρακτηριστικά είχε πει.

Το εναρκτήριο λάκτισμα της καλλιτεχνικής του πορείας ήταν στις αρχές της δεκαετίας του 1970, οπότε και έγραψε τη μουσική για τη θεατρική παράσταση του έργου της Κωστούλας Μητροπούλου «Η Πόλη μας». Τα τραγούδια ερμήνευσαν η Βίκυ Μοσχολιού και ο Μανώλης Μητσιάς.

Δύο χρόνια αργότερα, συνεργάστηκε με τον Νίκο Γκάτσο. Έκαναν την «Κόκκινη κλωστή» με τον Μητσιά και την Γαλάνη. «Η επόμενη δουλειά που πρότεινα και δύσκολα πείστηκε η Columbia να μου την κάνει, ήταν τα “Μικροαστικά” τα οποία “Μικροαστικά” επειδή ήταν αριστερά τραγούδια εντελώς, ενώ ήταν γραμμένα το 1971, το 1973 ένα μήνα πριν το Πολυτεχνείο, κυκλοφορεί ο δίσκος σε κόκκινο βινύλιο. Σε κόκκινο βγήκε. Εντελώς δηλαδή “μπαμ” μέσα στην χούντα. Κόψανε μερικά στην λογοκρισία αλλά και αυτά που βγήκανε ήταν αρκετά» είχε αναφέρει σκωπτικά.

Από τότε συνέχισε παραγωγικότατος με προσωπικούς δίσκους, με έργα για θεατρικές παραστάσεις και τον κινηματογράφο, με εμφανίσεις και συναυλίες σε Ελλάδα και Κύπρο.

Ξεχωριστή μνεία αξίζει και το πολυτραγουδισμένο «Θα κάτσω σπίτι», το πρώτο κομμάτι του άλμπουμ «Τραγούδια για κακά παιδιά» που κυκλοφόρησε το 1986.

Πάμε μια βόλτα στη Βουλιαγμένη;

Αξέχαστο και το Πάρτι στη Βουλιαγμένη, τη συναυλία στην ομώνυμη πλαζ που άφησε εποχή και χαρακτηρίστηκε ως το «ελληνικό Woodstock».

Τη διοργάνωσε ο Λουκιανός Κηλαηδόνης το βράδυ της 25ης Ιουλίου του 1983 με πανσέληνο και ήταν ο πρώτος καλλιτέχνης που έβγαλε τις συναυλίες από τα γήπεδα και τα θέατρα, σε φυσικούς χώρους.

Υπολογίζεται ότι εκείνη τη βραδιά κόπηκαν περίπου 25.000 εισιτήρια, αλλά μέσα στο χώρο της συναυλίας βρέθηκαν πάνω από 70.000 άνθρωποι.

Μαζί με τον Κηλαηδόνη, εμφανίστηκαν οι Διονύσης Σαββόπουλος, Μαργαρίτα Ζορμπαλά, Βαγγέλης Γερμανός, Γιώργος Νταλάρας, Αφροδίτη Μάνου και Μαντώ, αποβιβαζόμενοι με ταχύπλοα στην πλωτή εξέδρα. Και το πάρτι συνεχίστηκε μέχρι το πρωί, με γέλια και βουτιές στη θάλασσα. Μέρος του Πάρτυ της Βουλιαγμένης ηχογραφήθηκε και εκδόθηκε σε δίσκο από τη Lyra.

«Σκεφτόμουν πάντα ότι θα ήταν πολύ ωραίο να μαζευτούμε όλοι μια βραδιά με φεγγάρι, να ξαπλώσουμε στην αμμουδιά και να ακούμε μουσική όπου θα έρχεται από τη θάλασσα, να τα ψιλολέμε ενώ θα σκάνε κάθε τόσο πυροτεχνήματα γύρω μας. Κι αν μας αρέσει, να σηκωθούμε και να χορέψουμε», έλεγε ο Κηλαηδόνης.