icon zoom-in

Μεγέθυνση κειμένου

Α Α Α

Ακτιβιστικές παρεμβάσεις, ιστορικές νίκες, συγκινητικοί λόγοι και, φυσικά, λαμπερές παρουσίες που πάντα έχουν κάτι να πουν - είτε με τον λόγο και την εμφάνιση τους, είτε με την απουσία τους...

Τα πάντα μπορούν να συμβούν στα Όσκαρ! Και αυτό το ξέρουν καλά όσοι ξενυχτούν κάθε χρόνο, παρακολουθώντας – οι περισσότεροι διαδικτυακά – τη λαμπερή τελετή στο Dolby Theatre του Λος Άντζελες.

Όπως, άλλωστε, μας έχει δείξει η ιστορία, η απονομή των βραβείων έχει προσφέρει μια πληθώρα από iconic στιγμές για τις οποίες μιλάμε για χρόνια και ανατρέχουμε κάθε τέτοια εποχή…

Ακτιβιστικές παρεμβάσεις, ιστορικές νίκες, συγκινητικοί λόγοι και, φυσικά, λαμπερές παρουσίες που πάντα έχουν κάτι να πουν – είτε με τον λόγο και την εμφάνιση τους, είτε με την απουσία τους…

Στο pride.gr επιλέξαμε τις 10 εμβληματικές στιγμές στην ιστορία των πιο προβεβλημένων βραβείων της βιομηχανίας κινηματογράφου – λίγο πριν την 97η τελετή απονομής των Όσκαρ της Κυριακής (02/03), στην Καλιφόρνια.

1960: Ο Sidney Poitier γίνεται ο πρώτος μαύρος που κερδίζει το βραβείο καλύτερου ηθοποιού

Για την κινηματογραφική μεταφορά του μυθιστορήματος, Lilies of the Field, ο Sidney Poitier (Σίντνεϊ Πουατιέ) αναδείχθηκε ο καλύτερος άνδρας ηθοποιός για το 1960 και ο πρώτος μαύρος ηθοποιός που κέρδισε το βραβείο.

«Ήταν μακρύ το ταξίδι μέχρι να έρθει αυτή η στιγμή», είχε πει στον λόγο του. 38 χρόνια αργότερα, το 2002, ο Poitier έλαβε τιμητικό βραβείο Όσκαρ, την ίδια ακριβώς βραδιά που ο Denzel Washington έγινε ο δεύτερος μαύρος ηθοποιός που κέρδιζε το βραβείο.

1973: Ο Μάρλον Μπράντο αρνείται το βραβείο και στέλνει τη Littlefeather στη σκηνή

Όταν ο Μάρλον Μπράντο κέρδισε το Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του ως Ντον Βίτο Κορλεόνε στην ταινία Ο Νονός (1972), ο ηθοποιός δεν ήταν εκεί για να το παραλάβει. Αντ’ αυτού, έστειλε τη Sacheen Littlefeather, μία ακτιβίστρια και πρόεδρο της Εθνικής Επιτροπής για τη θετική εικόνα των ιθαγενών Αμερικανών, η οποία αρνήθηκε το βραβείο – εκ μέρους του – ως κίνηση διαμαρτυρίας:

«Με μεγάλη λύπη δεν μπορεί να δεχτεί αυτό το πολύ γενναιόδωρο βραβείο […] Και οι λόγοι για αυτό είναι η μεταχείριση των Ινδιάνων της Αμερικής σήμερα από την κινηματογραφική βιομηχανία».

Η 26χρονη αποδοκιμάστηκε σφοδρά από μέρος του κοινού, ενώ αργότερα αποκάλυψε ότι η ασφάλεια της Ακαδημίας συγκράτησε τον Τζον Γουέιν, ο οποίος κινήθηκε απειλητικά εναντίον της.

Η Littlefeather πέθανε τον Οκτώβριο του 2022 σε ηλικία 75 ετών, λίγες εβδομάδες αφότου η Ακαδημία Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών ζήτησε συγγνώμη για τον τρόπο με τον οποίο της συμπεριφέρθηκαν στην εκδήλωση του 1973.

Μάλιστα, λίγες ημέρες μετά τον θάνατό της, ένα δημοσίευμα στη San Francisco Chronicle, περιλάμβανε αποσπάσματα συνεντεύξεων των αδερφών της, οι οποίες χαρακτήρισαν το γεγονός ότι η ακτιβίστρια εμφανίστηκε στη σκηνή με την ταυτότητα της ιθαγενούς Αμερικανίδας «ψέμα».

1974: Φωτογράφος. Γυμνός. Τρέχει

Μια από τις πιο επικές στιγμές στην ιστορία των Βραβείων Όσκαρ είναι αναμφισβήτητα η εισβολή του γυμνού Robert Opel στην 46η τελετή και η εκπληκτική αντίδραση του παρουσιαστή της βραδιάς David Niven.

Την ώρα που ο ηθοποιός και παρουσιαστής ετοιμαζόταν να βραβεύσει την Elizabeth Taylor, o Opel που στην πραγματικότητα ήταν φωτογράφος, έτρεξε από πίσω του γυμνός, κάνοντας το σήμα της ειρήνης.

Ο Niven, αρχικά, δεν μπορούσε να καταλάβει τις αντιδράσεις του κοινού, καθώς δεν είχε δει τον άντρα από πίσω του, όμως μόλις τον παρατήρησε – και παρά το γεγονός πως ξαφνιάστηκε – παρέμεινε ψύχραιμος και σχολίασε:

«Λοιπόν κυρίες και κύριοι, αυτό ήταν σχεδόν βέβαιο ότι θα συνέβαινε. Αλλά δεν είναι εντυπωσιακό ότι πιθανότατα ο μόνος τρόπος που αυτός ο άντρας θα κάνει τον κόσμο να γελάσει είναι να γδυθεί και να δείξει τις μικρές ατέλειές του;».

1998: Ο υπέροχος λόγος του Ρομπέρτο Μπενίνι

Όταν το Life Is Beautiful κέρδισε το βραβείο Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας, ο Ρομπέρτο Μπενινί (Roberto Benigni) ήταν τόσο ενθουσιασμένος που πήδηξε πάνω στα καθίσματα μπροστά του και στη συνέχεια άρχισε να ζητωκραυγάζει και να χαιρετά τους παρευρισκόμενους πριν τρέξει να παραλάβει το βραβείο από την εκπληκτική Σοφία Λόρεν.

«Αυτό είναι ένα τρομερό λάθος, επειδή χρησιμοποίησα όλα τα αγγλικά μου. Δεν ξέρω! Δεν είμαι σε θέση να εκφράσω όλη την ευγνωμοσύνη μου, γιατί τώρα, το σώμα μου είναι σε αναταραχή επειδή είναι μια κολοσσιαία στιγμή χαράς, οπότε όλα είναι πραγματικά με έναν τρόπο που δεν μπορώ να εκφράσω. Θα ήθελα να είμαι ο Δίας! Και να τους απαγάγω όλους και να κάνω έρωτα με όλους, γιατί δεν ξέρω πώς να εκφραστώ».

2002: Τα δάκρυα της Χάλι Μπέρι μετά την ιστορική νίκη

Το 2002, η Halle Berry (Χάλι Μπέρι) έγινε η πρώτη μαύρη ηθοποιός που κέρδισε το βραβείο καλύτερης γυναικείας ερμηνείας για το Monster’s Ball.

Μόλις άκουσε το όνομά της, ξέσπασε σε δάκρυα, ενώ στη σκηνή, παρά τη συγκίνησή της, κατάφερε να εκφωνήσει έναν από τους πιο αξιομνημόνευτους λόγους στην ιστορία των Όσκαρ.

«Αυτή η στιγμή είναι πολύ μεγαλύτερη από ‘μένα. […] Είναι για κάθε ανώνυμη, απρόσωπη μαύρη γυναίκα που τώρα έχει μια ευκαιρία επειδή αυτή η πόρτα απόψε άνοιξε».

2009: O Χιθ Λέτζερ κερδίζει Όσκαρ μετά τον θάνατό του

Μια άλλη κορυφαία στιγμή που δεν άφησε κανέναν ασυγκίνητο ήταν όταν ακούστηκε πως νικητής για το Όσκαρ Β’ ανδρικού ρόλου, τον Μάρτιο του 2009 ήταν ο Heath Ledger (Χιθ Λέτζερ) – μόλις τρεις μήνες μετά τον θάνατό του.

Η ανατριχιαστική ερμηνεία του ως Τζόκερ, στην ταινία Ο Σκοτεινός Ιππότης (2008) απέσπασε διθυραμβικές κριτικές, ενώ η μητέρα, ο πατέρας και η αδελφή του παρέλαβαν το βραβείο.

Ο Λέτζερ ήταν ο δεύτερος ηθοποιός που κέρδισε μεταθανάτιο Όσκαρ μετά τον Πίτερ Φιντς που απέσπασε το βραβείο καλύτερου ηθοποιού για το Network (1976).

2016: Το χρυσό αγαλματίδιο [επιτέλους] στον Ντι Κάπριο

Το 1994, ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο (Leonardo DiCaprio) έλαβε την πρώτη του υποψηφιότητα για Όσκαρ για την ταινία What’s Eating Gilbert Grape (1993). Το 2005, είχε άλλη μία, και στη συνέχεια άλλες δύο το 2007 και το 2014 – αλλά ποτέ καμία νίκη.

Παρά το γεγονός ότι ο ηθοποιός, από πολύ νωρίς – ξεκίνησε την καριέρα του στα 17 – απέδειξε πως ήταν απίστευτα ταλαντούχος και έκανε εξαιρετικές επιλογές ρόλων, μόλις το 2016, κατάφερε να πείσει την Ακαδημία πως του άξιζε το βραβείο καλύτερου ανδρικού ρόλου για το The Revenant (2015).

2016: Το #OscarsSoWhite του Chris Rock

Τη δεύτερη συνεχόμενη χρονιά που και οι 20 υποψηφιότητες υποκριτικής πήγαν σε λευκούς ηθοποιούς, το κίνημα #OscarsSoWhite εκτινάχθηκε, δίνοντας στον παρουσιαστή Chris Rock γόνιμη τροφή για τον εναρκτήριο μονόλογό του.

«Βρίσκομαι εδώ στα Βραβεία Όσκαρ, αλλιώς γνωστά ως τα Βραβεία Επιλογής των Λευκών», είπε, ενώ στη συνέχεια έγινε πολύ πιο καυστικός: «Συνειδητοποιείτε πως εάν υπήρχαν υποψηφιότητες για την παρουσίαση, δεν θα μου έδιναν καν αυτή τη δουλειά».

2018: Η γυναικεία αλληλεγγύη της Frances McDormand

Και το Όσκαρ καλύτερης ομιλίας για αποδοχή βραβείου πηγαίνει στη Φράνσις ΜακΝτόρμαντ (Frances McDormand), η οποία με αφορμή τη νίκη της για την καλύτερη γυναικεία ερμηνεία, με την ταινία Three Billboards Outside Ebbing, Missouri, βρήκε ευκαιρία να υποστηρίξει όλες τις γυναίκες της βιομηχανίας.

Τις κάλεσε, μάλιστα, να σηκωθούν από το κάθισμά τους: «Μέριλ, αν το κάνεις εσύ, θα το κάνουν και εκείνες», είπε απευθυνόμενη στη Μέριλ Στριπ και ζήτησε από τη βιομηχανία του κινηματογράφου να αλλάξει τη στάση της απέναντι στις γυναίκες που εργάζονται στον χώρο. «Όλες έχουμε ιστορίες να πούμε και projects που θέλουν χρηματοδότηση».

2021: Η καλοσύνη της Chloé Zhao

Ήταν η έβδομη γυναίκα που προτάθηκε ποτέ για το Όσκαρ Σκηνοθεσίας: η Chloé Zhao έγινε η πρώτη Ασιάτισσα και μόλις η δεύτερη γυναίκα στην ιστορία, μετά την Kathryn Bigelow, που κέρδισε την κατηγορία για το Nomadland.

Στην ευχαριστήρια ομιλία της, η σκηνοθέτιδα, σεναριογράφος και παραγωγός μίλησε για τα ποιήματα που συνήθιζε να αποστηθίζει με τον πατέρα της όταν μεγάλωνε στην Κίνα και που την κρατούσαν όρθια όταν η ζωή γινόταν δύσκολη.

Κάποια στιγμή, αναφέρθηκε σε έναν στίχο: «Οι άνθρωποι κατά τη γέννησή τους είναι εντελώς καλοί», ενώ συνέχισε λέγοντας «Αυτό [το βραβείο] είναι για όποιον έχει την πίστη και το θάρρος να κρατήσει την καλοσύνη μέσα του. Αυτό είναι για εσάς- με εμπνέετε να συνεχίσω».