Ένα ομιχλώδες απόγευμα του Αυγούστου του 1990, δύο άνδρες κάνουν πεζοπορία κοντά στους βάλτους του Calvine, ενός όμορφου χωριού στο Perth and Kinross της Σκωτίας, που αν δεν συνέβαιναν όλα όσα θα διαβάσετε παρακάτω, θα παρέμενε άγνωστο για όσους δεν ζουν στη χώρα.

Οι δύο πεζοπόροι βλέπουν από πάνω τους – ή τουλάχιστον έτσι ισχυρίζονται – ένα γιγάντιο αεροσκάφος σε σχήμα διαμαντιού. Δεν κάνει θόρυβο, δεν βγάζει καπνό, μένει ακίνητο σαν να έχει παγώσει ο χρόνος. Τρομοκρατημένοι, πέφτουν στο έδαφος και ακολούθως τρέχουν να κρυφτούν πίσω από ένα δέντρο, όταν ένα μαχητικό αεροσκάφος πλησιάζει και κάνει κύκλους γύρω από το περίεργο ιπτάμενο αντικείμενο. Προλαβαίνουν να τραβήξουν μια σειρά από φωτογραφίες πριν το παράξενο σκάφος πετάξει κάθετα και εξαφανιστεί με μεγάλη ταχύτητα.

Ο Craig Lindsay ήταν υπεύθυνος Τύπου στη βάση της Royal Air Force (Βρετανική Πολεμική Αεροπορία) στο Pitreavie Castle στο Dunfermline, 78 χιλιόμετρα μακριά, όταν η εφημερίδα Daily Record ήρθε σε επαφή μαζί του λίγες μέρες αργότερα.

Οι πεζοπόροι, οι οποίοι εργάζονταν ως σεφ στο ξενοδοχείο Fisher’s Hotel στο Pitlochry, είχαν στείλει έξι φωτογραφίες του διαμαντιού στην εφημερίδα και διηγήθηκαν την ιστορία τους. Ο συντάκτης της Record, Andy Allen, έστειλε στη Lindsay την καλύτερη από όλες.

Ο Lindsay δεν είχε ξαναδεί ποτέ στη ζωή του τόσο καθαρή φωτογραφία ενός υποτιθέμενου UFO, οπότε προώθησε τη φωτογραφία στο Υπουργείο Άμυνας (ΥΠΑΜ), το οποίο του είπε να ζητήσει από τη Record να στείλει τις άλλες πέντε φωτογραφίες και τα αρνητικά τους.

Το Υπουργείο Άμυνας τού έδωσε επίσης εντολή να τηλεφωνήσει στους πεζοπόρους, όπως και έκανε. Ένας από αυτούς διηγήθηκε στον Lindsay όλη την ιστορία: το διαμάντι, πώς αιωρούνταν απόκοσμα χωρίς ήχο και πώς επιτάχυνε και εξαφανίστηκε.

Το Υπουργείο Άμυνας είπε στον Lindsay να αφήσει την υπόθεση πάνω του κι εκείνος παράτησε το διαμάντι και όλες τις απορίες του σε μια γωνιά του μυαλού του.

Το φθινόπωρο της ίδιας χρονιάς, συμμετείχε σε μια σύσκεψη ρουτίνας στο Λονδίνο. Στο μεσημεριανό του διάλειμμα, έκανε μια βόλτα στα γραφεία του Υπουργείου Άμυνας και είδε κάτι οικείο.

«Εκεί, στον τοίχο μπροστά μου, υπήρχε μια μεγάλη εκτύπωση σε μέγεθος αφίσας με κάποιες από τις φωτογραφίες.

Μίλησα με υπαλλήλους που ήταν εκεί και τους ρώτησα πώς ήταν οι άλλες φωτογραφίες τους».

Τα στιγμιότυπα έδειχναν το μαχητικό αεροσκάφος Harrier να κινείται από τη δεξιά πλευρά του κάδρου προς τα αριστερά, ενώ το περίεργο διαμάντι δεν μετακινήθηκε ούτε εκατοστό.

Ρώτησε μερικούς από τους ειδικούς που είχαν ερευνήσει τις φωτογραφίες αν όλα όσα βλέπουν είναι πραγματικά και του απάντησαν πως δεν υπήρχαν «ενδείξεις απάτης», αλλά δεν είχαν καταλήξει και τι είναι τελικά αυτό το διαμάντι.

«Σταδιακά το άφησα κι εγώ τελείως στην άκρη του μυαλού μου, το ξέχασα», λέει στον Guardian ο Lindsay. «Τίποτα δεν είχε βγει δημόσια από την πρώτη έρευνα και υπέθεσα ότι όλα είχαν ξεχαστεί».

Η Record δεν δημοσίευσε την ιστορία, οι πεζοπόροι δεν μίλησαν ποτέ δημόσια για τις φωτογραφίες και οι εικόνες δεν είδαν το φως της δημοσιότητας για 32 χρόνια.

Ο καθηγητής David Clarke, λέκτορας στο Πανεπιστήμιο Sheffield Hallam, εργάστηκε ως δημοσιογράφος τη δεκαετία του 1990. Όταν ξεκινούσε την καριέρα του στη δημοσιογραφία, ο αρχισυντάκτης του τού είπε ότι έπρεπε να γίνει ειδικός σε κάτι αν ήθελε να πετύχει στη δημοσιογραφία.

Ο Clarke ο οποίος σπούδαζε για διδακτορικό στη λαογραφία άκουσε τον αρχισυντάκτη του να του αναθέτει τον τομέα των ανεξήγητων φαινομένων.

«Ξέρετε, όλα τα παράξενα: UFO, φαντάσματα κι άλλα τέτοια περίεργα».

Όπως σύντομα διαπίστωσε, η έρευνα γύρω από όσα συνέβησαν εκείνο το βράδυ Αυγούστου στο Calvine είχε «περισσότερες ανατροπές από ένα θρίλερ.

Ο Clarke έμαθε για το περίεργο αεροσκάφος του Calvine το 1996 όταν ο Nick Pope, πρώην δημόσιος υπάλληλος του Υπουργείου Άμυνας, δημοσίευσε το βιβλίο Open Skies, Closed Minds (Ανοιχτοί ουρανοί, κλειστά μυαλά) για την ουφολογία.

Στο βιβλίο, αναφέρεται στο Calvine περιγράφοντας την υπόθεση ως «μία από τις πιο ενδιαφέρουσες στα αρχεία του Υπουργείου Άμυνας». Ισχυρίζεται ότι η ανάλυση του Υπουργείου διαπίστωσε ότι οι φωτογραφίες «δεν ήταν πλαστές» και κατέληξε στο συμπέρασμα: «αντικείμενο ανεξήγητο, υπόθεση κλειστή, καμία περαιτέρω ενέργεια».

Ο Clarke διάβασε το βιβλίο αλλά η πρώτη φορά που σκέφτηκε ξανά το Calvine ήταν μια δεκαετία και κάτι αργότερα.

Μέχρι το 2009, χρησιμοποιούσε τις εγκυκλοπαιδικές του γνώσεις για τα ΑΤΙΑ για να επιμεληθεί την έκδοση χιλιάδων εγγράφων για τα Εθνικά Αρχεία. Ανάμεσα στα έγγραφα ήταν και ένα φωτοτυπημένο σχέδιο ενός διαμαντιού δίπλα σε ένα αεροπλάνο.

Δίπλα στο σκίτσο υπήρχε ένα σημείωμα που προοριζόταν για τους υπουργούς Άμυνας του υπουργικού συμβουλίου της Μάργκαρετ Θάτσερ. Κάτω από τον τίτλο «Αμυντικές γραμμές που πρέπει να ακολουθηθούν», έγραφε:

«Είδαμε τις φωτογραφίες, δεν έχουμε καταλήξει σε οριστικά συμπεράσματα σχετικά με το μεγάλο αντικείμενο σε σχήμα διαμαντιού. Είμαι βέβαιος ότι το αεροσκάφος είναι ένα Harrier. Δεν έχουμε κανένα αρχείο για Harrier που να επιχειρεί στην τοποθεσία την αναφερόμενη ημερομηνία/ώρα. Δεν έχουν ληφθεί άλλες αναφορές από το Υπουργείο Άμυνας για ασυνήθιστη αεροπορική δραστηριότητα ή θεάσεις στην τοποθεσία/ημερομηνία/ώρα».

Ο Clarke προσπάθησε να εντοπίσει την πηγή της φωτογραφίας, αλλά έφτασε σε αδιέξοδο. Τηλεφώνησε στην Record και μίλησε με τον αρχισυντάκτη ειδήσεων και τον αρχισυντάκτη φωτογραφιών, αλλά του είπαν ότι δεν μπορούσαν να βρουν κανένα ίχνος των φωτογραφιών από το Calvine και ότι κανείς άλλος στην εφημερίδα δεν τις θυμόταν.

«Απλώς σκέφτηκα, εκείνη τη στιγμή, ότι ενδεχομένως η καλύτερη εξήγηση για το γιατί η Daily Record δεν τις δημοσίευσε είναι ότι είχαν καταλάβει ότι επρόκειτο για φάρσα», λέει ο Clarke.

Κατά την επόμενη δεκαετία, ο Clarke συνέχισε να επισκέπτεται τα Εθνικά Αρχεία για να ξεφυλλίζει ότι αφορούσε UFO, όσο αυτά αποχαρακτηρίζονταν. Το 2018, βρήκε χρυσάφι:

Ανακάλυψε ότι το υπουργείο Άμυνας δεν είχε παραλείψει να διαγράψει το όνομα ενός πρώην υπαλλήλου του τμήματος Αμυντικών Πληροφοριών. «Αν υπήρχε ένας ερευνητής UFO, αυτός ήταν», λέει ο Clarke.

Δεν αποκαλύπτει την ταυτότητα του ερευνητή, αλλά λέει ότι είχε ένα ασυνήθιστο όνομα: «Απλώς το πληκτρολόγησα στο διαδίκτυο … και, ιδού, βρέθηκα στη σελίδα του στο LinkedIn. Μέσα σε λίγα λεπτά, μιλούσα μαζί του στο τηλέφωνο».

Ο Clarke ρώτησε τον πρώην υπάλληλο αν είχε δει κάτι «πραγματικά ανεξήγητο» κατά τη διάρκεια της θητείας του στο Υπουργείο Άμυνας. Ο αξιωματικός των μυστικών υπηρεσιών ανέφερε αμέσως «ένα ζευγάρι λαθροκυνηγών στη Σκωτία, οι οποίοι το 1990 είχαν φωτογραφίσει ένα περίεργο αντικείμενο και έστειλαν τις φωτογραφίες στην Record». Συνέχισε, δε, λέγοντας ότι οι φωτογραφίες προκάλεσαν αμηχανία στο υπουργείο και ότι όλοι γνώριζαν τι ακριβώς ήταν το παράξενο αεροσκάφος: Ένα πειραματικό σκάφος που ανήκε στις ΗΠΑ.

Τα ίχνη οδήγησαν στον Lindsay. Όταν ο τελευταίος δέχθηκε το τηλεφώνημα του Clarke το 2019, τού είπε:

«Περίμενα κάποιον να μου τηλεφωνήσει γι’ αυτό εδώ και 30 χρόνια».

Ο Lindsay εξήγησε στον Clarke ότι είχε πολλά χρόνια να δει τη φωτογραφία του Calvine. Αλλά μετά από λίγες εβδομάδες αναζήτησης σε βουνά χαρτιών στο γκαράζ του, ο Lindsay βρήκε ένα αντίγραφο της φωτογραφίας κρυμμένο ανάμεσα στις σελίδες ενός παλιού βιβλίου.

Ο Lindsay παρέδωσε στον Clarke το αντίγραφο υπό δύο όρους: να φυλαχθεί στη βιβλιοθήκη του Sheffield Hallam και ότι αν κάποιος από τους πεζοπόρους εμφανιζόταν, θα του επιστρεφόταν.

Ο συνάδελφος του Clarke, Andrew Robinson, ανώτερος λέκτορας φωτογραφίας στο Sheffield Hallam, ανέλυσε την εικόνα και επαλήθευσε τη γνησιότητά της. Ό,τι και αν ήταν το διαμάντι, είπε, ήταν ένα πραγματικό αντικείμενο σε μια γνήσια φωτογραφία.

Ο Clarke δημοσίευσε την εικόνα το 2022 και η ιστορία έγινε viral. Αλλά απέκρυψε μια σημαντική λεπτομέρεια από το κοινό. Στο πίσω μέρος της φωτογραφίας Calvine υπήρχε ένα σημείωμα με κόκκινο μελάνι, το οποίο έγραφε: «Copyright Kevin Russell c/o Daily Record GLASGOW».

Ποιος ήταν άραγε αυτός ο Russel; Ο Clarke επικοινώνησε ξανά με την εφημερίδα, η οποία ήταν ξεκάθαρη: κανένας Kevin Russel δεν είχε εργαστεί ποτέ εκεί, ούτε ως υπάλληλος ούτε ως ελεύθερος επαγγελματίας. Ο Allen, ο πρώην συντάκτης φωτογραφιών που είχε στείλει τις εικόνες στο Υπουργείο Άμυνας, θα μπορούσε ίσως να ξεκαθαρίσει τα πράγματα – αλλά πέθανε το 2007.

Ο Clarke απέκρυψε το όνομα του Russell με την ελπίδα ότι η ιστορία θα τον δελέαζε να εμφανιστεί, αλλά κανείς δεν το έκανε. Αυτός και κάποιοι συνάδελφοί του επεξεργάστηκαν έναν κατάλογο από 140 διαφορετικούς Kevin Russel.

Ο πιο κοντινός που βρήκαν ήταν ένας που εργαζόταν κοντά στο Calvine εκείνη την εποχή, αλλά αρνήθηκε οποιαδήποτε γνώση για το UFO.

Γιατί άραγε ο φωτογράφος δεν εμφανίστηκε ποτέ; Πιστεύετε ότι είναι ακόμα ζωντανός, ρωτά ο Guardian τον Nick Pope, τον πρώην εργαζόμενο στο υπουργείο Άμυνας.

«Δεν πρόκειται να το σχολιάσω αυτό. Δεν θέλω να παρερμηνευτεί το μη σχόλιό μου. Η ιδέα ότι αυτοί οι άνθρωποι δολοφονήθηκαν από το βαθύ κράτος είναι απλώς ανοησία. Πολλές φορές, οι άνθρωποι που βλέπουν ΑΤΙΑ δεν θέλουν να το δημοσιοποιήσουν. Μερικές φορές, δεν το λένε καν στην οικογένειά τους, στους φίλους τους, στους άμεσους συναδέλφους τους. Θέλω να το σεβαστώ αυτό».

Η ταυτότητα του άνδρα που τράβηξε τις φωτογραφίες παραμένει μυστήριο, όπως και το τι ήταν τελικά αυτό το διαμάντι. Ορισμένοι ουφολόγοι πιστεύουν ότι επειδή το διαμάντι δεν μοιάζει με κανένα γνωστό γήινο αεροσκάφος, πρέπει να είναι ένα εξωγήινο διαστημόπλοιο ή ενδεχομένως ένα σκάφος που αναδημιουργήθηκε στη Γη με βάση ένα εξωγήινο σκάφος που εντοπίστηκε αφού συνετρίβη.

Άλλοι λένε ότι είναι απόδειξη του Aurora, ενός υποτιθέμενου αναγνωριστικού αεροσκάφους που αναπτύχθηκε από μια μυστική μονάδα του αμερικανικού στρατού και φέρεται να είναι υπεύθυνο για σημαντικές εξελίξεις στην αεροπορική τεχνολογία. Αλλά υπάρχουν ελάχιστες αποδείξεις για την ύπαρξη του προγράμματος.

Ίσως το όλο θέμα να είναι μια φάρσα. Να πρόκειται για ένα χάρτινο μπιχλιμπίδι συνδεδεμένο με ένα σπάγκο και κρεμασμένο από ένα κλαδί δέντρου, όπως ισχυρίζονται ορισμένοι σκεπτικιστές. Μήπως το διαμάντι ήταν μια οπτική ψευδαίσθηση που δημιουργήθηκε από την αντανάκλαση ενός νησιού σε μια λίμνη;

Η δεύτερη θεωρία είναι αυτή την οποία ενστερνίζεται ο Sean Kirkpatrick, πρώην κυνηγός ΑΤΙΑ για το Πεντάγωνο:

«Είναι μια αντανάκλαση στη λίμνη και η φωτογραφία έχει παραποιηθεί», λέει ο Kirkpatrick. «Έχει αναλυθεί πολλές φορές. Αν κοιτάξετε προσεκτικά προς τη δεξιά πλευρά το πάνω και το κάτω μέρος είναι αντανακλάσεις». Ωστόσο, δεν υπάρχει κανένα υδάτινο σώμα σε αυτή την πλαγιά του Calvine.

Από εξωγήινα διαστημόπλοια μέχρι μυστικά στρατιωτικά προγράμματα, οι πιο φρικιαστικές θεωρίες συνωμοσίας ενισχύονται από το γεγονός ότι ο εκδότης της Record το 1990, Endell Laird, ήταν μέλος της επιτροπής D notice του Υπουργείου Άμυνας.

Οι ειδοποιήσεις D, γνωστές από το 2015 ως ειδοποιήσεις DSMA, εκδίδονται από την Επιτροπή Συμβουλευτικών Μέσων Άμυνας και Ασφάλειας για την αποτροπή της δημοσίευσης ειδήσεων που ενδέχεται να θέσουν σε κίνδυνο την εθνική ασφάλεια.

Μήπως ο Laird συνωμότησε με το Υπουργείο Άμυνας για να αποσιωπήσει την ιστορία;

Δεν γνωρίζουμε αν η Record έλαβε ειδοποίηση D, αλλά ο Pope επιβεβαίωσε ότι το Υπουργείο Άμυνας εμπόδισε τη δημοσιοποίηση των φωτογραφιών. Είπε στο ντοκιμαντέρ UFO 2024 The Program, ότι αν η Record είχε δημοσιεύσει την ιστορία «θα είχε τινάξει στον αέρα την τυπική μας γραμμή. Ως εκ τούτου, θέλαμε να το θάψουμε – και το κάναμε. Όλες οι φωτογραφίες και όλα τα αρνητικά πέρασαν στα χέρια του Υπουργείου Άμυνας και δεν ξαναείδαμε ποτέ το παραμικρό».

Οι φωτογραφίες φέρονται να τραβήχτηκαν δύο ημέρες μετά την εισβολή του Σαντάμ Χουσεΐν στο Κουβέιτ, γεγονός που μπορεί να εξηγήσει γιατί ο στρατός δοκίμαζε προηγμένα αεροσκάφη. Από την άλλη, πόσο λογικό είναι να δοκιμάζεις ένα μυστικό όπλο σχετικά κοντά σε κατοικημένη περιοχή, ελπίζοντας ότι δεν θα σε δει κανείς;

Ένας άλλος λόγος για να υποψιαστεί κάποιος ότι το διαμάντι ήταν κάτι περισσότερο από ένα μπιχλιμπίδι σε μια κλωστή είναι η ιστορία που είπε ο Richard Grieve στο The Program. Ο Grieve είπε ότι δούλευε με τους πεζοπόρους στην κουζίνα του ξενοδοχείου Fisher’s. Είπε ότι έκαναν ένα διάλειμμα για τσιγάρο ένα βροχερό βράδυ όταν ένα μαύρο αυτοκίνητο μπήκε στο πάρκινγκ.

Ο Grieve ισχυρίστηκε ότι δύο άνδρες με σκούρα κοστούμια βγήκαν έξω και φώναξαν: «Η ώρα του διαλείμματος τελείωσε», κάνοντας νόημα στους πεζοπόρους. «Ήταν γαμ… κατάσκοποι, άντρες με μαύρα. Και στάθηκαν έξω στη βροχή και τους μιλούσαν».

Σύμφωνα με τον Grieve, οι πεζοπόροι επέστρεψαν στο ξενοδοχείο «άσπροι σαν φαντάσματα. Αυτοί που τους μίλησαν τους τρόμαξαν πολύ».

Ο Grieve είπε ότι οι δύο άνδρες δεν ήταν οι ίδιοι μετά το συγκεκριμένο περιστατικό. Έπιναν πολύ, έπαιρναν μέρες άδεια από τη δουλειά τους και κοιμόντουσαν στα αυτοκίνητά τους έξω από το ξενοδοχείο.

Ο Grieve ισχυρίστηκε ότι εξαφανίστηκαν τέσσερις εβδομάδες αργότερα χωρίς να αφήσουν καθόλου ίχνη. «Οι σεφ δεν εξαφανίζονται από την κουζίνα για 34 χρόνια και δεν έχουν άλλη δουλειά. Δεν φεύγουν έτσι απλά και δεν ξαναδουλεύουν ποτέ. Πού είναι;»

Ο μόνος οργανισμός που θα μπορούσε να δώσει τέλος σε όλες τις εικασίες είναι το Υπουργείο Άμυνας.

«Το Υπουργείο Άμυνας θα μπορούσε εύκολα να διαλευκάνει αυτό το μυστήριο, δίνοντας στη δημοσιότητα τα συμπεράσματα της ανάλυσης που πραγματοποίησε στις εικόνες το 1990 και το 1992», λέει ο Clarke.

«Εάν κατέληγε στο συμπέρασμα ότι οι φωτογραφίες ήταν πλαστές, μπορεί να δημοσιοποιήσει την αλήθεια χωρίς να χρειαστεί να δοθούν στη δημοσιότητα προσωπικά στοιχεία για τον φωτογράφο. Αρνούμενοι να σχολιάσουν, απλώς τροφοδοτούν τις θεωρίες συνωμοσίας και την ιδέα ότι κάτι κρύβουν».

Προς τους πεζοπόρους, λέει: «Είναι η 35η επέτειος της φωτογραφίας που έχει χαρακτηριστεί ως η καλύτερη φωτογραφία UFO που έχει τραβηχτεί ποτέ. Τώρα είναι η ώρα να εμφανιστείτε και να μας πείτε τι πραγματικά συνέβη».

Tags