Ο Μάικ Τάισον, ο 58χρονος πρώην πρωταθλητής βαρέων βαρών που πρόσφατα ανάρρωσε από έλκος στομάχου, θα αντιμετωπίσει την Παρασκευή (15/11) τον 27χρονο YouTuber που έγινε μποξέρ Τζέικ Πολ σε έναν αγώνα πυγμαχίας στο στάδιο AT&T στο Άρλινγκτον του Τέξας.

Με το «χρηματικό έπαθλο» του αγώνα να αγγίζει τα 40 εκατομμύρια δολάρια και χωρίς να διακυβεύονται ζώνες τίτλων, η αναμέτρηση, η οποία έχει εγκριθεί από το Τμήμα Αδειοδότησης και Ρύθμισης του Τέξας, έχει προκαλέσει την καταδίκη της πυγμαχικής κοινότητας επειδή αποτελεί προϊόν της κουλτούρας των διασημοτήτων, που ορισμένοι θεωρούν ότι απαξιώνει την τέχνη αυτού του αθλήματος.

Όπως και να’χει οι δύο μονομάχοι είναι πανέτοιμοι για την μάχη τους. Έδειξαν μάλιστα τις προθέσεις τους κατά τη διάρκεια του ζυγίσματος, όπου ο Τάισον χαστούκισε τον αντίπαλό του, ενώ βρίσκονταν ταυτόχρονα στη σκηνή για το face-off.

39 χρόνια μετά την πρεμιέρα του, ο Τάισον ξανά στο ρινγκ

Ο Μάικ Τάισον έκανε το επαγγελματικό του ντεμπούτο στην πυγμαχία το 1985, με τη νεανική του εμφάνιση να υποκρύπτει τη δύναμη που διαθέτει. Ένα λεπτό και 47 δευτερόλεπτα αργότερα ο 18χρονος βαρέων βαρών Τάισον έχει ήδη αναγκάσει τον αντίπαλό του, Έκτορ Μερσέντες, να αποσυρθεί έπειτα από μια σειρά καταστροφικών χτυπημάτων στο σώμα και το κεφάλι του.

Ήταν η αρχή μιας τρομερής καριέρας στο ρινγκ για τον Τάισον. Τώρα, 39 χρόνια αργότερα, ο «Iron Mike» θα ξαναμπεί στο ρινγκ σε ηλικία 58 ετών.

Την Παρασκευή (15/11), ο Τάισον θα φορέσει και πάλι τα γάντια του για έναν επαγγελματικό αγώνα εναντίον του 27χρονου YouTuber Τζέικ Πολ στο AT&T Stadium, την έδρα των Dallas Cowboys, περισσότερες από 7.000 ημέρες μετά την τελευταία του επαγγελματική εμφάνιση.

Ο τελευταίος του επαγγελματικός αγώνας ήταν μια ήττα από τον Κέβιν ΜακΜπράιντ πριν από 19 και πλέον χρόνια, ενώ ο τελευταίος του αγώνας επίδειξης ήταν πριν από τέσσερα χρόνια, όταν, συμπτωματικά, ο Πολ αγωνιζόταν μόλις στον δεύτερο επαγγελματικό του αγώνα στο πλαίσιο της ίδιας εκδήλωσης.

Το ζευγάρι ήταν αρχικά προγραμματισμένο να αγωνιστεί τον Ιούλιο του τρέχοντος έτους, αν και ο αγώνας αναβλήθηκε όταν ο Tyson παρουσίασε έξαρση έλκους.

Οι προκλήσεις της πυγμαχίας από πλευράς νευρολογίας

Ο ανταγωνισμός στο υψηλότερο επίπεδο παρουσιάζει προκλήσεις καθώς οι αθλητές γερνούν, με τη σωματική και πνευματική κατάσταση να είναι πιο δύσκολο να ανακτηθεί. Αλλά σε ένα άθλημα όπως η πυγμαχία, παρέχει επίσης προκλήσεις από νευρολογική άποψη.

Δεδομένου ότι ολόκληρη η επαγγελματική του ζωή έχει βασιστεί στο να δέχεται χτυπήματα στο κεφάλι, ο Τάισον θα μπορούσε να διατρέχει μεγαλύτερο κίνδυνο νευρολογικής βλάβης όταν ξαναμπεί στο ρινγκ, σύμφωνα με τον Dr. Nitin K Sethi – κλινικό αναπληρωτή καθηγητή νευρολογίας στο Weill Cornell Medical College.

Συγκεκριμένα, οι επιτροπές πυγμαχίας συχνά κατηγοριοποιούν τους πυγμάχους ως «υψηλού κινδύνου» να υποστούν περαιτέρω τραυματισμούς εάν αγωνίζονται σε ηλικία άνω των 40 ετών.

«Όταν μιλάμε για πυγμάχους που είναι πλέον άνω των 40 ετών, ανησυχείς για δύο πράγματα», δήλωσε στο CNN ο Sethi, ο οποίος εργάζεται επίσης ως γιατρός δίπλα στο ρινγκ. «Πρώτον, ανησυχώ για τους ίδιους τους αγώνες στο ρινγκ, διότι είναι αυτός ο μαχητής πιο προδιατεθειμένος να πάθει ένα σοβαρό τραυματικό εγκεφαλικό τραύμα υπό την επίβλεψή μου ενώ βρίσκεται στο ρινγκ λόγω της ηλικίας του; Το δεύτερο πράγμα για το οποίο ανησυχώ είναι ότι πρόκειται για έναν πυγμάχο που είχε πολλά, πολλά χρόνια επαγγελματικής πυγμαχίας στο ενεργητικό του. Ανησυχείς για τους χρόνιους νευρολογικούς τραυματισμούς».

Ζημιές

Όπως εξηγεί ο Sethi, η πυγμαχία είναι «μοναδική». Η έννοια ενός αθλήματος στο οποίο ο στόχος είναι να χτυπήσεις τον αντίπαλο -κυρίως στο κεφάλι- και να προκαλέσεις νοκ-άουτ σημαίνει ότι η πυγμαχία συνοδεύεται από πολύ συγκεκριμένες ανησυχίες για την υγεία.

Ο Sethi, στον ρόλο του ως γιατρός στο ρινγκ, όπου είναι συνηθισμένος να αξιολογεί την κατάσταση των μαχητών, βλέπει από πρώτο χέρι την κανονικότητα με την οποία συμβαίνουν οι διασείσεις στην πυγμαχία. Λέει ότι αν επεμβαίνει και διακόπτει έναν αγώνα κάθε φορά που βλέπει έναν πυγμάχο να εμφανίζει συμπτώματα που μοιάζουν με διάσειση, «δεν θα υπάρχει καθόλου πυγμαχία».

Αλλά ο πραγματικός κίνδυνος του αθλήματος δεν προέρχεται αποκλειστικά από τα μεγάλα, εκρηκτικά νοκ άουτ που σηκώνουν τους οπαδούς όρθιους. Οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις μπορεί να προέρχονται από τα επαναλαμβανόμενα χτυπήματα στο κεφάλι που δέχονται οι πυγμάχοι κατά τη διάρκεια ενός αγώνα και κατά τη διάρκεια της προπόνησης.

«Όταν έχεις κάποιον του οποίου το επάγγελμα είναι να δέχεται πολυάριθμα χτυπήματα στο κεφάλι – τόσο κατά τη διάρκεια της προπόνησης, του sparring, όσο και όταν βρίσκεται στο ρινγκ – αυτές οι κακώσεις στο κεφάλι και τα χτυπήματα στο κεφάλι αθροίζονται», δήλωσε ο Sethi. «Γι’ αυτό όταν μιλάμε για χρόνιους νευρολογικούς τραυματισμούς στην πυγμαχία, προσωπικά πιστεύω ότι αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα».

Ωστόσο, σε αντίθεση με τα νοκ-άουτ και τα εμφανή σημάδια διάσεισης, η σωρευτική επίδραση αυτών των μακροχρόνιων χτυπημάτων εμφανίζεται μόνο όταν «τα λαμπερά φώτα δεν τους φωτίζουν, οπότε κανείς δεν νοιάζεται», εξήγησε ο Sethi.

Οι πυγμάχοι μπορεί να αναπτύξουν συμπτώματα ή καταστάσεις όπως αδυναμία ύπνου, χρόνια ζάλη, χρόνια μεταδιασειστικά συμπτώματα, χρόνια συμπτώματα Πάρκινσον και χρόνια τραυματική εγκεφαλοπάθεια (CTE) πολύ καιρό μετά τη συνταξιοδότησή τους.

Όμως ο Sethi πιστεύει ότι θα πρέπει να δοθεί ίση προσοχή στον αντίκτυπο που μπορούν να έχουν τα επαναλαμβανόμενα χτυπήματα στο κεφάλι στον εγκέφαλο ενός πυγμάχου κατά τη διάρκεια της καριέρας του και να μάθει πώς να τον προστατεύει από μακροχρόνια νευρολογικά προβλήματα.

Και η ευαισθησία σε νευρολογικές επιπλοκές αυξάνεται μόνο με την ηλικία.

Για παράδειγμα, το εγχειρίδιο ιατρικών προδιαγραφών της Αθλητικής Επιτροπής της Πολιτείας της Νέας Υόρκης απαριθμεί πολυάριθμους παράγοντες που μπορούν να κατηγοριοποιήσουν τους πυγμάχους ως «μαχητές υψηλού κινδύνου», όπως, μεταξύ άλλων, εάν είναι άνω των 40 ετών και είχαν πάνω από ένα χρόνο αδράνειας μετά την έναρξη της επαγγελματικής τους καριέρας.

Πολλοί πυγμάχοι συνέχισαν να αγωνίζονται μετά την ηλικία των 40 ετών, με θρύλους όπως ο Sugar Ray Robinson, ο George Foreman, ο Evander Holyfield και ο Larry Holmes να αγωνίζονται και μετά από αυτό το σημείο.

«Ο λόγος για τον οποίο τα 40 χρησιμοποιούνται ως όριο, είναι επειδή υπάρχει ανησυχία ότι όταν υπάρχουν μεγαλύτεροι σε ηλικία μαχητές που μπαίνουν στο ρινγκ ή στο κλουβί, είναι πιο επιρρεπείς είτε να τραυματιστούν είτε, για παράδειγμα, ένας μεγαλύτερος σε ηλικία εγκέφαλος αντιμετωπίζει μια διάσειση λιγότερο (καλά) από ό,τι, για παράδειγμα, ένας νεότερος εγκέφαλος», εξηγεί ο Sethi.

«Μπορείς να το δεις και από τις δύο πλευρές. Ο ένας είναι ποια είναι η τάση να τραυματιστούν. Και έπειτα είναι ακόμη και αν υποστούν τον τραυματισμό, είναι το γεγονός ότι η ίδια η ηλικία είναι επιζήμια στη διαδικασία επούλωσης;».

Διαβασε ακομα

Η «αποκαθήλωση» του Mr Beast. Αντιμέτωπος με μήνυση για σεξισμό και μισογυνισμό

Ο Τάισον εμπίπτει και στις δύο αυτές κατηγορίες, καθώς θα αγωνιστεί σε ηλικία 58 ετών και έχει να αγωνιστεί επαγγελματικά από το 2005.

Σύμφωνα με το Τμήμα Αδειοδότησης και Ρύθμισης του Τέξας (TDLR) – την επιτροπή που έχει εγκρίνει τον επαγγελματικό αγώνα – οι πυγμάχοι άνω των 36 ετών πρέπει να υποβάλλουν πρόσφατα αποτελέσματα εξετάσεων ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος ή ηλεκτροκαρδιογραφήματος – που μετρούν τη δραστηριότητα του εγκεφάλου και της καρδιάς – πριν από έναν αγώνα.

Η TDLR δήλωσε στο CNN ότι τα αποτελέσματα των εξετάσεων «πρέπει να είναι θετικά προκειμένου (οι πυγμάχοι) να λάβουν έγκριση για να αγωνιστούν».

Το TDLR δήλωσε στο CNN ότι ενέκρινε έναν επαγγελματικό αγώνα μεταξύ του Τάισον και του Πολ με ορισμένες εξαιρέσεις, που σημαίνει ότι ο αγώνας θα διαρκέσει οκτώ γύρους, με δύο λεπτά για κάθε γύρο και οι δύο πυγμάχοι να φορούν γάντια 14 ουγγιών.

Αλλαγή προς το καλύτερο

Οι τραυματισμοί του εγκεφάλου στην πυγμαχία δεν είναι πρόσφατο φαινόμενο.

Ήδη από το 1928, μελετώνται στο άθλημα, όταν ο Αμερικανός επιστήμονας Harrison Martland περιέγραψε τους πυγμάχους ως «punch drunk», όταν εμφανίζουν συμπτώματα διάσεισης, ενώ άλλοι όροι για να περιγράψουν τη νευρολογική κατάσταση ενός πυγμάχου μετά από έναν μεγάλο αγώνα περιλαμβάνουν τα dementia pugilistica και slug nutty.

Εκτός από τις πρόσθετες νευρολογικές εξετάσεις που πραγματοποιούνται στους πυγμάχους κατά τη διάρκεια της καριέρας τους, ο Sethi πιστεύει ότι μπορούν να γίνουν ακόμη πολλά περισσότερα για την προστασία των πυγμάχων και την πρόληψη μακροχρόνιων νευρολογικών βλαβών.

«Πολλές αλλαγές στην πυγμαχία πρέπει να προέλθουν από τους ίδιους τους πυγμάχους, τις οικογένειές τους, τους συνταξιούχους πυγμάχους, οι οποίοι πρέπει να πουν: «Κάντε το άθλημα ασφαλέστερο για εμάς»», είπε. «Η κουλτούρα της πυγμαχίας είναι τέτοια που κανείς δεν λέει ποτέ: «No mas» (όχι άλλο)’.

«Κανένας πυγμάχος δεν θα πει ποτέ παραιτούμαι. Και εγώ πάντα λέω ότι δεν είναι κακό να πεις no mas. Θα υπάρξουν μέρες που μπαίνεις στο ρινγκ και δεν είναι η μέρα σου και αποφασίζεις: Εντάξει, ωραία. Δεν νομίζω ότι μπορώ να συνεχίσω αυτή την πυγμαχία«».

Για όλους τους προφανείς κινδύνους για την υγεία, η πυγμαχία έχει αντιμετωπίσει αντιδράσεις και ορισμένες ιατρικές ενώσεις – συμπεριλαμβανομένης της Παγκόσμιας Ιατρικής Ένωσης – σε όλο τον κόσμο έχουν αναλάβει να ζητήσουν την πλήρη απαγόρευση της πυγμαχίας.

Αλλά παρά τις εκκλήσεις αυτές, παραμένει ένα από τα πιο δημοφιλή αθλήματα στον κόσμο, για προφανείς λόγους. Η εκρηκτική φύση του αθλήματος, οι ιστορίες και οι πολύχρωμες προσωπικότητες το καθιστούν κατά καιρούς απαραίτητο τηλεοπτικό θέαμα.

Ο Τάισον έχει φέρει όλα αυτά στην πυγμαχία κατά τη διάρκεια της μακράς και συχνά αμφιλεγόμενης καριέρας του, αλλά όταν θα μπει στο ρινγκ την Παρασκευή (15/11), οι νευρολογικές επιπτώσεις που μπορεί να νιώσει μπορεί να υπερτερούν των θετικών.